هدایت شده از 🌷شمیم یار🌷
🌺نکته تفسیری صفحه ۲۷:🌺 نیکی چیست و نیکوکار کیست؟: پس از آن​که خدا قبله­ ی مسلمانان را از بیت­ المقدّس به سوی کعبه تغییر داد، اهل کتاب، یعنی یهودیان و مسیحیانی که پیش از مسلمانان کتاب آسمانی داشتند و حاضر نبودند حق را بپذیرند، شروع به جار و جنجال کردند تا از آب گل­ آلود ماهی بگیرند! یهودیان گفتند که نیکوکاری، راه و روش ماست که به سمت مغرب عبادت می­ کنیم، و مسیحیان ادعا کردند که نیکوکاران واقعی ما هستیم که قبله­ ی ما به سمت مشرق است. خداوند دانا، این سخنان کودکانه را رد کرد و توضیح داد که جهت قبله را خود تعیین می­ کند. او برای هر امّتی، بنا بر مصلحتشان، قبله­ ای قرار داده است، و پرداختن به این امور ظاهری و کنار گذاشتن موضوعات اصلی، نشانه­ ی ایمان و نیکوکاری نیست. به راستی انسانیت یک انسان به چیست، و خوبی و بدی یک فرد را چگونه می­ توان تشخیص داد؟ با چه معیاری افراد نیکوکار را بشناسیم و چگونه بفهمیم که خود ما از آن​ها هستیم؟ این آیه به این پرسش­ها پاسخ می­ دهد. خداوند، در این آیه، نشانه­ های اصلی ایمان را توضیح داده تا مردم بدانند نیکی چیست و نیکوکار واقعی کیست. از نظر قرآن، نیکوکاران واقعی، این ویژگی­ ها را دارند: 1ـ به خدای یگانه ایمان دارند و تنها او را می­ پرستند. 2ـ باور دارند که خدا بندگانش را پس از مرگ زنده کرده، در دادگاه قیامت به اعمالشان رسیدگی می­ کند. 3ـ قبول دارند که در جهان، مخلوقاتی به نام فرشتگان وجود دارند و خدا به وسیله­ ی آنان، امور جهان را اداره می­ کند. 4ـ به کتاب­های آسمانی که بر پیامبران نازل شده، ایمان دارند و به همه­ ی آن​ها احترام می­ گزارند. 5ـ دعوت پیامبران خدا را می­ پذیرند و در برابر آنان تسلیم می­ شوند. 6ـ نسبت به خویشاوندان فقیرشان بی­ تفاوت نیستند و به آنان کمک مالی می­ کنند. 7ـ به امور کودکان یتیم و بی­ سرپرست رسیدگی می­ کنند. 8ـ به افرادی که از آن​ها صدقه می­ خواهند، انفاق می­ کنند. 9ـ برای آزاد کردن بردگان، از مال خود خرج می­ کنند. 10ـ در برابر خدای بزرگ و نعمت­ بخش سر خم می­ کنند و به نماز می­ ایستند. 11ـ حقوق واجب مالی خود را ادا می­ کنند. 12ـ به عهد و پیمانشان با خدا و خلق خدا وفادارند. 13ـ بر فقر و تنگ­دستی صبر می­ کنند. 14ـ بر بیماری و رنج شکیبایی می­ ورزند. 15ـ در جنگ با دشمنان خدا استقامت دارند. آری، ایمان به خدا، مشتی خرافات و خیالات باطل نیست؛ بلکه مجموعه­ ای از اعتقادات راست است؛ عقایدی که بر اساس حقایق جهان هستی، در جان و دل می­ نشیند و انسان را به موجودی دانا تبدیل می­ کند. این باورهای درست، باعث می­ شود که ما با آفریدگارمان ارتباط درستی برقرار کنیم، بندگان او را دوست داشته باشیم و در برابر سختی­ های روزگار تسلیم نشویم. اگر اندکی در باره­ ی اعتقادات باطل و آداب و رسوم خرافی مردم غیر مسلمان مطالعه کنیم، متوجّه می‌شویم که قرآن چه حق بزرگی بر گردن ما دارد. قرآن، جهان را چنان که هست، به انسان­ها نشان داده و به آنان آموخته است که چگونه زندگی کنند تا نام انسان، برازنده­ ی آنان باشد. بار دیگر این آیه را بخوانیم و به یاد داشته باشیم که پیامبر گرامی ما در باره­ری آن فرمود: «هر کس به این آیه عمل کند، ایمان خود را کامل کرده است.»[1] [1] . المیزان فی تفسیر القرآن ، ج1 ، ص431