🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۹۸🌷 روزی را نزد خدا بجویید: به این جملات توجّه کنید: روزیِ هر کس با خداست. هر کس روزی و رزقی دارد. روزی هر کس از قبل تعیین شده و به او می رسد. احتمالاً این جملات برای ما آشناست و آنها را از زبان بزرگان دین، دانشمندان یا مردم شنیده ایم. برخی از افرادِ سست و بی حال، با تکیه بر این‏گونه جملات ـ که البتّه در جای خود درست است ـ فکر می کنند لازم نیست انسان برای گذراندن زندگی تلاش کند؛ زیرا روزی هر کس معیّن است و به هر حال به انسان می رسد و هیچ دهان بازی، بدون روزی نمی ماند! چنین افراد نادانی که شناختشان از دین و مفاهیم والای آن بسیار ضعیف است، به ‏دست دشمنان بهانه می دهند تا دین را عامل رکود و خاموش کردن شعله‏ ی تلاش و فعّالیّت معرّفی کنند؛ در حالی که آشنایی مختصری با قرآن و روایات اسلامی به روشنی نشان می دهد که اسلام، مبنای هر گونه بهره گیری مادّی و معنوی انسان را سعی و تلاش او می شمرد. به راستی اگر چنین تفکّری درست بود، پیشوایان معصوم ما و تمام پیامبران ـ که از همگان با مفاهیم دینی آشناترند ـ می بایست صبح تا شب در خانه هایشان می نشستند و دست روی دست می گذاشتند و منتظر رزق و روزی خود می ماندند؛ در حالی که تاریخ به‏ روشنی گواهی می دهد که پیامبران و امامان، جزء سخت کوش ترین افراد برای به دست آوردن رزق و روزی بوده اند، و سخنانی که از ایشان به ما رسیده، سرشار از توصیه به کار و فعّالیّت، و نهی از تنبلی و بیکاری است. برای نمونه، در روایتی می خوانیم که امام باقر علیه السلام در گرمای تابستان مدینه برای کار و گذران زندگی فعّالیّت می کرد، و در حدیث دیگری، همین قصه در مورد امام صادق علیه السلام نقل شده است . در حدیثی می خوانیم که شخصی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: «از خدا بخواه که در راحت و خوشی به من روزی دهد.» امام فرمود: «برایت دعا نمی کنم؛ [بلکه] همان طور که خدا به تو فرمان داده، در طلب روزی باش.» همچنین در حدیث دیگری از همان حضرت می خوانیم که فرمود: «به من بگو ببینم اگر مردی به خانه اش برود و درِ آن را ببندد، آیا چیزی از آسمان برایش فرو می افتد؟!» این روایات، اهمّیّت تلاش و کوشش برای به دست آوردن روزی از منظر پیشوایان دین است. نکته‏ ی مهمّی که در این خصوص باید به آن توجّه کنیم، این است که تلاش و کوشش، یک شرط مهم و اساسی برای به دست آوردن روزی است، و در صورت وجود آن، رزقی که از سوی خدای روزی‏ رسان برای انسان معیّن شده، به او خواهد رسید؛ همان طور که در صورت تنفّس، اکسیژنی که از سوی خدا برای انسان معیّن شده، به ریه ها می رسد، و در صورتی که انسان نفس نکشد، بی شک نخواهد رسید. البتّه در کنار کار و کوشش، عوامل دیگری نیز در زیاد شدن یا کم شدن روزی اثر می گذارند. برای نمونه، بر اساس روایات، دعا، صدقه، صله ی رَحِم، نماز اوّل وقت، نماز شب و ... باعث زیاد شدن روزی خواهند شد، و گناه و قطع رحم باعث کم شدن روزی می شوند. همچنین یکی از دلایل مهم تأکید پیشوایان دین بر معیّن بودن روزی، نهی مردم از حرص و رفتن به راههای حرام است. آری، آنان به ما آموخته اند که در صورت رعایت شروط کسب روزی ـ که یکی از مهم ترین آن ها کار و تلاش حلال است ـ روزی مان به ما داده خواهد شد؛ از این رو بی سبب غصّه نخوریم و با توکّل به خدا و تلاش و کوشش، در پی روزی حلالمان باشیم.