هــــر دو دلتنـگیــم، امّــــا مــــن بـــــرایـت بیشتــر
مـی‌زنــم هــوهـــو، ولیکـن در هــوایـت بیشتــر
تا که در نِـی می‌دَمَد گالش، دلم پَــر می‌کشد
مـی‌رود تــا عــــرشِ اعلــــی، از نــوایـت بیشتــر
بلبـلــی تـا مـی‌نـــوازد، ســــازِ خـــود را در بهـــار
مـی‌شــــوم دیـــوانـه، امّـــا از صـــدایـت بیشتــر
گـــر بمـــانـــی، شعــــــر میـــارم بــرایـت تازه دَم
هر چه خواهی،از غـزل جانم فدایت بیشتــر
بـوسه بـاران می‌نمایم، مـاهٔ رخسارت مُـــدام
می‌کشم بر روی چشمم خاکِ پایت بیشتــر
قــافیــه در قــافیــه، شـد تــارِ زلفـــانت ردیـف
مـی‌پسنــدم گفتـه‌ام،گیســـو طـلایـت بیشتــر
حــرمتـم بردی، زمـانی کرده‌ای تَـرکـم، عــزیــز
هـــر دو دلتنگیــــم، امّـــا مــن بـرایـت بیشتــر
#محمدرضا_فتحی
🌷@golsher2319🌷