هدایت شده از شمس (ساقی)
(عید فطر مبارک باد.)
ماه رمضان ، ماه مصفای خدا رفت
ماه شرف و منزلت و قدر و بها رفت
ماه رمضان طی شد و آمد مه شوال
فطر آمد و افسوس که آن ماه خدا رفت
این عید سعید آمده ، ای دوست! مبارک
چون کوه گنه ، کاه شد و سوی هوا رفت
بودیم در این ماه ، همه غرق عنایات
ماهی که به تسبیح و مناجات و دعا رفت
ماهی که در آن معجزه‌ی حق شده نازل
سی پاره‌ی این ماه ِ مصفا ، اسفا رفت
ماهی که سراسر همه الطاف خدا بود
تا چشم گشودیم، مه فیض و عطا رفت
جز اشک انابت ، نشد از هر مژه جاری
در هر شب قدری که دعا تا به سما رفت
جز آه شرربار ، نمانده به دل خلق
چون ماه زداینده‌ی عِصیان و خطا رفت
برداشته شد بار گناهان ، همه از دوش
افسوس که آن ماه پر از جود و سخا رفت
شد پاک گناهان ، همه از رحمت یزدان
تا نامه‌ی اعمال ، همه سوی خدا رفت
بغضی که به دیوار گلو جای گرفته‌‌ست
بشکست ز غم چون که مه عقده گشا رفت
ماهی که درآن تیغ شقی از سر بیداد
بر فرق همایون علی ، شاه ولا رفت
ماهی که شب قدر ، علی مظهر رحمت
با سینه ی پر درد ، از این دار بلا رفت
ماهی که درآن شیر خدا وقت عبادت
در سجده‌ی حق ، بر اثر تیغ جفا رفت
خاموش شده شمع شبستان ولایت
تا حیدر کرار ، سوی عرش علا رفت
در ماتم مولا ، نه فقط خلق ، عزادار
زیرا به فلک ، ناله‌ی مرغان هوا رفت
ماهی که درآن زمزمه و شور و نوا بود
طی گشت و دریغا که مه عشق و صفا رفت
برچیده شد آن خوان کریمانه ، دریغا...
من ماندم و هیهات! که آن ماه رجا رفت
افسوس که طی شد شب جام می و مستی
از (ساقی) میخانه بپرسید ، چرا رفت.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1402/01/31
http://eitaa.com/shamssaghi