آنکه قرآن می‌خواند شایسته نیست به خود مغرور شود و دیگران را به دیده‌ی حقارت بنگرد. یکی از سلف می‌گوید: «چه بسیارند کسانی که خوابیده‌اند و مورد رحمت قرار می‌گیرند، و چه بسیارند آنان که به نماز ایستاده‌اند و محرومند! سببش این است که یکی [به عبادت خود] مغرور است و دیگری [از گناه خود] پشیمان». ـ علامه عبدالکریم الخضیر