استغفار بر چهار نوع است : 1) استغفار رفعی بنده وقتی مرتکب گناه یا خطایی می شود و به وسیله توبه و استغفار در صدد رفع خطای خود است . 2) استغفار دفعی عرفا و بزرگان و حتی معصومین قبل از ارتکاب به گناه استغفار می کنند ، مثل حضرت یوسف که حتی فکر گناه هم نکرده بود ولی گفت معاذ الله 3) استغفار احساس حضوری معصومین خود را در محضر پروردگار می دانند و به همین جهت عملی که مولا دوست ندارد را انجام نمی دهند 4) استغفار رؤیت حضوری پیامبر اکرم (ص) در محضر پروردگار است و او را می بیند ( البته با چشم دل ) و لذا می گوید :« وجودی ذنبٌ » وجود خودش را در برابر مولا ذنب و گناه می داند که درک این درجه از فهم بشر بالاتر است . قــــــرآنـــــ کتابـــــــ زندگــی 📚 لینک عضویت 🔰 @goranketabzedegi