🏝ای امام من! ! به شهر ما نیایید! پیش قلب‌های قهرِ ما نیایید! دیدنِ این همه قدر ناشناس بی وفا ... قلب مهربان و خسته‌ی شما را تکه تکه می‌کند … غصّه می‌خورید، بگذرید از دل سیاه ما ... فکر هم نکنید به حجم شوربختی و گناهِ ما .... ما که عقلمان نمی‌رسد ... آخرین امید راستین، برای صلح، عدل، مهر، نور و شادمانی و شُکوه، هیچ کس به جز شما نیست! ما همه کودکان ساده‌لوحِ شب زده دل‌خوشیم به خراش نور از شکافِ در ... غافلیم از آفتاب شما در آسمان اگرچه پشت ابر … مهربان پدر! لطف بی‌حدتان همیشه پایدار! گوشه چشمی از شما، ما جماعتِ زیاده خواه را بس است: “تا هنوز وقت هست روح مُرده را زندگی ببخشید و غرق شادی و شعور کنید! پیش از آن که چشم عالَمی ببیندتان، در میان “قلب‌های ما” ظهور کنید!”🏝 صبحتون مهدوی