. 🟢 امام صادق (ع) و زهد و ترس از خدا؛ عبدالحلیم جندی از عالمان معاصر اهل سنت از مالک بن انس روایت می ‏کند: یک سال با او حج به جا آوردم. وقتی سوار بر مرکب، برای احرام مهیا شد، هرچند خواست لبیک بگوید، صدا در گلویش قطع شد و نزدیک بود از مرکب به زیر افتد. عرض کردم: ای پسر رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله (در احرام) ناگزیر نخست باید لبیک بگویی. فرمود: «چگونه لبیک بگویم، می‏ترسم خدای عزوجل بفرماید»: «لا لَبَّیْکَ وَ لا سَعْدَیْکَ…». پیوسته در طاعت خدا بود و عزت را در عبادت و طاعت خدای می‏ جست. همواره این دعا را بر لب داشت که: «اَللَّهُمَّ اَعِزَّنِی بِطاعَتِکَ» «خدایا! مرا به طاعت خود عزیز گردان.» همچنین به دیگران می ‏فرمود: «هیچ زاد و توشه ‏ای برتر از تقوا نیست و چیزی نیکوکارتر از سکوت و کم‏ حرفی نیست». 📚منبع تهذیب الکمال، جمال الدین یوسف مِزّی، ج ۵، ص ۹۰ .