بارها ديده‌ايم كه هرگاه انسان‌هاى با ايمان و صالح از دنيا مى‌روند، حتّى افراد لاابالى و فاسق هم در غم فرو مى‌روند و ناخودآگاه به عزا مى‌نشينند و اشك مى‌ريزند و يادش را گرامى داشته، قبرش را زيارت مى‌كنند و يا خاطراتش براى ديگران بازگو مى‌كنند. همه اينها به خاطر فطرت پاك وكمال‌دوستى انسان است. آرى، كسى كه تنها به خدا دل ببندد، خداوند هم دل‌هاى مردم را به او متوجّه مى‌كند. كسى كه به ياد خدا باشد، خداوند او را ياد مى‌كند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» از امام صادق عليه السلام روايت شده است: ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام پاداشى است كه خدا به مؤمنان داراى عمل صالح مى‌دهد. و نظير اين روايت از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در مورد مهر و محبّت اهل ايمان به علىّ عليه السلام آمده است.