🔻انقلابی، «جَوزده» و «عوام‌زده» نیست! مشکل‌تر از «انقلابی‌بودن»، «انقلابی‌ماندن» است؛ چه فرد، چه جمع، که کلّ مجلس باشد. انقلابی چیست؟ یکی از شاخصه‌های نمایندۀ انقلابی این است که با عموم مردم همراه است امّا «عوام‌زده» نیست. «جَوزده» نشوید. بعضی از مشکلات ما در بخشی از این سال‌ها به خاطر این بود که «جَوزده» شدیم. «همراهی با مردم»، غیر از «عوام‌زدگی» و «جَوزدگی» و «تحت‌تأثیر های‌وهو قرار گرفتن» است. یکی از مهم‌ترین خصوصیّات امام (رضوان‌الله‌‌علیه) همین بود؛ اگر یک وقتی یک نظری داشت که همه با او مخالف بودند و او معتقد بود که این نظر، نظر شرعی و درست است، می‌ایستاد؛ میگفت همۀ دنیا هم با من مخالف باشند، باشند. قرآن هم همین دستور را به پیغمبر می‌دهد: وَ اِن تُطِع اَکثَرَ مَن فِی الاَرضِ یُضِلّوکَ عَن سَبیلِ اللَه (انعام، ۱۱۶؛ و اگر از بیشتر کسانى که در [این سر]زمین هستند پیروى کنى، تو را از راه خدا گمراه میکنند). نمایندۀ انقلابی آن کسی است که «جَوزده» نمیشود. شما یک قانون را تصویب کردید، به نظر شما قانون درستی هم بوده، یک عدّه‌ای مخالفت کردند، نگاه کنید آیا این مخالفین منطق درستی دارند یا ندارند؛ اگر منطق درستی داشتند البتّه میپذیرید، اگر منطق درستی نداشتند بِایستید؛ بگویید بله، من تصویب کردم این قانون را، پایش هم می‌ایستم. اینکه در فضای مجازی و مانند اینها علیه ما، علیه مجلس، علیه این قانون «جنجال» کنند، نباید شما را به زانو دربیاورد. ... شما یک قانونی تنظیم میکنید، امّا به مردم «توضیح» نمیدهید که این قانون چیست و چرا تصویب شده. وقتی توضیح نمیدهید، یک عدّه‌ای فرصت پیدا میکنند علیه آن قانون بنا کنند «جوسازی‌کردن»، «هیاهوکردن» و‌ شما را از تصویب این قانون پشیمان کنند. بنابراین، «تبیین رسانه‌ای قوانین» هم یکی از کارهایی است که خود شما بایستی انجام بدهید.(در دیدار نمایندگان مجلس، 4/3/1401). ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، [1]. مصداق این جملات، کدام قانون در مجلس است؟ کدام قانون بوده که دربارۀ آن «جوسازی» و «جنجال» صورت گرفت و مجلس، عقب نشست؟ روشن است. [2]. پس لازمۀ «همراهی با مردم»، «عوام‌زدگی» نیست؛ حال‌آن‌که دوستان انقلابی به «نظرسنجی‌ها» ارجاع می‌دادند و ما را متهم به «مخالفت با نظر مردم» می‌کردند. «مخالفت اجتماعی»، به دلیل اصلیِ کنار زدن طرح تبدیل شده بود، درحالی‌که تبعیّت از این وضع، «عوام‌زدگی» و «جَوزدگی» و «تحت‌تأثیر های‌وهو قرار گرفتن» بود، نه مصلحت. آیا حاضرند به خطای بزرگ خود اعتراف کنند؟ [3]. جالب اینکه ریاست مجلس و مرکز پژوهش‌های مجلس نیز به‌جای «تبیین رسانه‌ای»، به انفعال و وادادگی روآورند و به دنبالۀ درونیِ جبهۀ حمله‌کنندگان به طرح تبدیل شدند. [4]. از این نکتۀ تلخ نیز نگذریم که چنانچه علامه مصباح می‌گفت «همراهی با مردم، غیر از عوام‌زدگی است» و به آیۀ «وَ اِن تُطِع اَکثَرَ مَن فِی الاَرضِ یُضِلّوکَ عَن سَبیلِ اللَه» استناد می‌کرد، بی‌درنگ از سوی بسیاری از دوستان انقلابی، به «نفیِ جمهوریّت» و «ضدّیّت با مردم‌سالاری» متهم می‌شد و ادّعا می‌شد که فلسفۀ سیاسیِ او با رهبر انقلاب، تعارض دارد؛ حال‌آن‌که مردم‌سالاری دینی، مردم‌سالاریِ متعهد و مقیّد به دین است، نه خویش‌بنیاد و رها و وانهاده به رضایت جمعی. ازاین‌رو، گاه باید انسان انقلابی در اثر تقابل با اهواء و امیال جمعی، «هزینۀ اجتماعی» بپردازد. دکتر مهدی جمشیدی 🆔 @h_falahati