💠آزادی درونی و جامعۀ آزاد 🔺 از نظر اسلام آزادی یا سازندگی درونی انسان ، سنگ بنای برپایی جامعۀ آزاد و سعادتمند است؛ بنابراین تا وقتی انسان هنوز مالک ارادۀ خویش نیست و بر عرصۀ درونی‏اش حاکمیت ندارد و نتوانسته است با تصمیم گیری سنجیده در مرزبندی رفتار خود ، انسانیت پاک خود را حفظ کند ، نمی‏تواند در عرصۀ اجتماعی به طور حقیقی آزاد باشد و در مقابل وسوسه‏ها مقاومت کند و با بی‏باکی و شایستگی به نبرد آزادی‏بخش خارجی اقدام نماید: 🔺﴿إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ﴾ (در حقيقت ، خدا حال قومى را تغيير نمى‌دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند) . (رعد: ١١) 🔺 ﴿وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنا مُتْرَفيها فَفَسَقُوا فيها فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْناها تَدْميراً﴾ (و چون بخواهيم شهرى را هلاک كنيم ، خوش گذرانانش را امر کنیم و آنان راه انحراف ‌‏و [فساد] را در پیش گیرند ، و در نتيجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد ، پس آن را [يكسره] زيروزبر كنيم). (اسرا: ١۶) 📚 کتاب اسلام راهبر زندگی، صفحه ۳۵۸ بمناسبت سالروز ولادت نابغه دوران 🆔 @h_falahati