بسم الله الرحمان الرحیم یکی از عزیزان در رد بندی از زیارت حضرت علی.ع. که در آن حضرت علی.ع. را نفس خداوند متعال خطاب می کند مطالبی آورده اند که این حقیر مختصری در مورد آن توضیح می دهم متن کامل زیات این می باشد: «السلام عليك يا أبا الأئمة، ومعدن الوحي والنبوّة، والمخصوص بالأخوّة. السلام على يعسوب الدين والإيمان، وكلمة الرحمن وكهف الأنام. السلام على ميزان الأعمال ومقلّب الأحوال وسيف ذي الجلال. السلام على صالح المؤمنين ووارث علم النبيّين والحاكم يوم الدين. السلام على شجرة التقوى وسامع السرّ والنجوى ومنزّل المنّ والسلوى. السلام على حجّة الله البالغة ونعمته السابغة ونقمته الدامغة. السلام على إسرائيل الأمّة وباب الرحمة وأبي الأئمّة. السلام على صراط الله الواضح والنجم اللائح والإمام الناصح والزناد القادح. السلام على وجه الله الذي من آمن به أمن، السلام على نفس الله تعالى القائمة فيه بالسنن، و عينه التي من عرفها يطمئنّ، السلام على أذن الله الواعية في الأمم، ويده الباسطة بالنعم وجنبه الذي من فرط فيه ندم. أشهد أنّك مجازي الخلق وشافع الرزق والحاكم بالحقّ، بعثك الله علماً لعباده فوفيت بمراده، وجاهدت في الله حقّ جهاده، فصلّى الله عليكم وجعل أفئدةً من الناس تهوي إليكم، فالخير منك وإليك، عبدك الزائر لحرمك، اللائذ بكرمك، الشاكر لنعمك، قد هرب إليك من ذنوبه، ورجاك لكشف كروبه، فأنت ساتر عيوبه، فكن لي إلى الله سبيلاً، ومن النار مقيلاً، ولما أرجو فيك كفيلاً، أنجو نجاة من وصل حبله بحبلك، وسلك بك إلى الله سبيلاً، فأنت سامع الدعاء ووليّ الجزاء، علينا منك السلام، وأنت السيد الكريم والإمام العظيم، فكن بنا رحيماً يا أمير المؤمنين. والسلام عليك ورحمة الله وبركاته». متنی ازکتاب"إضاءات فی الفکر والدین والاجتماع" از آقای حیدر حب الله، می باشد. ایشان ابتدا به تشکیک اصالت و سندیت این زیارت متوصل می شود که البته نمی توانند این کار انجام دهند و وصرف نداشتن سند قوی دلیل رد این زیارت نیست. اگر این زیارت ایرادی داشت علامه مجلسی(رض) آن را مکتوب نمی کرد مگر اینکه ایشان خود را بالاتر و آگاه تر از علامه مجلسی بدانند. و همچنین چند مورد دیگر بر مبنای حدث گمان می گویند که ارزش جواب دادن ندارد. اما اینکه در این زیارت حضرت علی .ع. را نفس خداوند متعال می داند به چه معنی و مفهوم است. معنی اینکه حضرت علی.ع. که مخلوق و عبد خداوند متعال است نفس خدا است بدین معنی می باشد که به مرحله الحاق و اتحاد با خدا رسیده است چنانچه در دعای نیمه شعبانیه می خوانیم ""إِلهِى وَأَلْحِقْنِى بِنُورِ عِزك الْأَبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عارِفاً، وَعَنْ سِواكَ مُنْحَرِفاً"" الحاق به خداوند متعال از جنس نفس خود خداست و این بدان معنی نیست که این شخص نعوذ بالله عین خدا است، در واقع نوعی اتحاد است که فقط از طریق علم خداوند متعال قابل تفکیک است یعنی فقط خدا می تواند این تفکیک را متوجه شود و کسی که از نظر الحاق به خداوند به این مقام و مرتبه رسیده باشد همانند حضرات 14 معصوم .ص.، حتی جبرییل.س. هم قادر به درک و انفکاک این الحاق و مقام نیست و به طور کلی از طرف مخلوقات دون این مقام قابل تفکیک نیست. این معنی را در ایه مباهله هم می توانیم ببینیم آنجا که نفس حضرت علی .ع. به مرتبه الحاق و اتحاد با نفس پیامبراکرم .ص. می رسد و در ایه مباهل خداوند متعال نفس علی.ع. و پیامبراکرم.ص. را یکی می داند. ""فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ"" معنی این ایه این نیست که حضرت علی .ع. همان پیامبر اکرم.ص. می باشد بلکه منظور این است که حضرت علی .ع. در تمام فضاِل و علوم و توانایی ها همانند پیامبر است بجز رسالت. در ایه دیگری که کمتر از آیه مباهله در شان و عظمت حضرت علی.ع. نیست، خداوند متعال حقانیت رسالت پیامبر اکرم.ص. را به شهادت کسی که تمام علم کتاب نزد اوست یعنی حضرت علی .ع. می داند. وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَستَ مُرسَلا قُل كَفَى بِٱللَّهِ شَهِيدا بَينِي وَبَينَكُم وَمَن عِندَهُۥ عِلمُ ٱلكِتَبِ (سوره رعد 43) حضرت امام صادق در شان این آیه می فرمایند: سوگند به خدا، كه علم كلّ كتاب در نزد علی علیه السلام بود.( بصائر الدرجات، ص۲۳۲؛ بحار الانوار، ج۲۶، ص۱۷۰؛ تفسیر نورالثقلین، ج۲، ص۵۲۵؛ ج۴، ص۴۵۸.) فقط خداوند متعال است که کل علم کتاب را دارد و حضرات معصومیت.ص. از طریق بندگی مطلق خدا به مقام اتحاد و الحاق به خداوند متعال رسید و همه علم کتاب را دارند این فقط در مرحله الحاق و اتحاد ممکن است. معنی اینکه علم تمام کتاب را دارد به این معنی است که تمام قدرت و اختیار خداوند به او تفیض شده است. این مفهوم را در حدیثی