معنى «لهو» «لهو» به معناى بازدارندگى است. البته ما دو جور بازدارندگى داريم: يك بازدارندگى عملى، مثل اينكه انسان از راهى مى‏رود، فردى بيايد جلوى او را بگيرد و انسان را باز دارد. اين را «لهو» نمى‏گويند. «لهو» بازدارندگى فكرى و روحى است؛ يعنى موجبات سرگرم‏كنندگى كه انسان را از مقصدش باز بدارد. مثل اينكه انسان مى‏خواهد به جايى برود، مقصدى دارد، بعد چشمش به منظره‏اى بيفتد، سرش گرم تماشاى آن بشود يا سرش گرم گوش دادن به سخنى بشود، يك وقت به‏ خود بيايد ببيند كه از مقصد بازمانده، كسى هم جلويش را نگرفته ولى از درونش بازداشته شده است. اگر يك امر مشغول‏كننده‏اى كه خصلت و اثرش فقط سرگرم‏كنندگى است انسان را از مقصد و راهش باز دارد، اين را «لهو» مى‏گويند؛ امرى كه اثرش فقط و فقط سرگرم‏كنندگى و مشغول‏كنندگى ذهن است و بس، و اصلا خصلتى و خاصيتى غير از اين ندارد. اين تعريف را درست توجه كنيد، آن وقت مى‏فهميد كه چرا اسلام با لهو مطلقا مبارزه مى‏كند. امورى كه خاصيت آن فقط و فقط سرگرم كردن است؛ اگر مردم حسنى براى آن فرض مى‏كنند اين است كه مدتى آنها را سرگرم مى‏كند و از مسائل جدى باز مى‏دارد. بسيارى از چيزها در ميان مردم پيدا شده فقط براى همين امر. حال يا از ناحيه افرادى بر افراد ديگرى تحميل مى‏شود و يا خودشان بدبختانه انتخاب مى‏كنند. معمولا انتخاب مسكِرات براى همين است. خيلى افراد به اين دليل به سوى مسكرات مى‏روند كه مسكرات، و لو يك مدت موقت، اينها را از فكرهاى جدى باز بدارد؛ و مخدّرات به طور كلى از اين قبيل است. مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آشنايى با قرآن(10 - 14))، ج‏28، ص: 738 کانال حاج آقا مسئلة👇 https://eitaa.com/joinchat/228524710Ced7ebabb84