💠 إِنَّ الْعَبْدَ لَيَكُونُ بَارّاً بِوَالِدَيْهِ فِي حَيَاتِهِمَا ثُمَّ يَمُوتَانِ فَلَا يَقْضِي عَنْهُمَا دُيُونَهُمَا وَ لَا يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اللَّهُ عَاقّاً وَ إِنَّهُ لَيَكُونُ عَاقّاً لَهُمَا فِي حَيَاتِهِمَا غَيْرَ بَارٍّ بِهِمَا فَإِذَا مَاتَا قَضَى دَيْنَهُمَا وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمَا فَيَكْتُبُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَارّاً. 🔶 گاهی بنده به پدر و مادر خود در زمان حیاتشان نیکی می‌کند، ولی وقتی می‌میرند قرضشان را نمی‌پردازد و برای آنان طلب آمرزش نمی‌کند، و خداوند او را عاق و نافرمان می‌نویسد، و گاهی به پدر و مادر خود در زمان حیاتشان نیکی نمی‌کند ولی هنگامی که مردند قرضشان را می‌پردازد و برای آنان طلب آمرزش می‌کند، و خداوند او را خوش ‌رفتار و حق ‌شناس به پدر و مادر نویسد. 📚 کافی ج ۲ ص ۱۶۳ @hadiseroozha