(ادامۀ پست قبل)
▪️4- باری،او تادم مرگ، دغدغۀ جامعه را داشت. این صفت علمایی است که پیامبر گرامی اسلام –صلی الله علیه و آله- را اسوۀ خود قرار میدهند: «لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ ، یقیناً پیامبری از جنس خودتان به سویتان آمد که رنج و سختی شما بر او دشوار و گران است و نسبت به رشد و صلاح شما حریص است و در قبال مومنان رؤوف وبسیار مهربان است.»
▪️5- اوبرای تربیت خویش زحمت کشیده بود.برای بیان تجربههای معنویاش توانایی شگرفی در مثال زدن داشت. اگر بازماندگان محترم او و شاگردانش، یک بار همۀ سخنرانیها و نوشتههای او را از منظر تمثیلات به کار رفته برای توضیح مطالب، غربال کنند، گنجینهای از تمثیل در اختیار پژوهندگان معارف اهلبیت عصمت و حتی اهل ادبیات قرار خواهد گرفت.
▪️6- آقای حایری بسیار برتولید مستقل ایران اهتمام داشت.در اوایل دهۀ هفتاد، ایده ای را تعقیب می کرد که به تاسیس موسسهای به نام«فلاحت در فراغت» منجر شد. ایده او این بود که زندگی شهرنشینی باید یک ربطی به طبیعت پیدا کند تا عادت به تولید به خانوادهها بازگردد. موسسه فلاحت در فراغت که او سنگ بنای آن را با کمک محیط زیست و دیگر دستگاههای دولتی گذاشت، زمینهای موات را که امکان رساندن آب در حال تلف شدن به آن وجود داشت، به باغهای دو تا پنج هزارمتری با درختان میوه تبدیل میکرد که به کارمندان دولت واگذار میشد. باآغاز کار، حرف و حدیثها علیه امام جمعه بر سر زبانها افتاد. مرا دعوت کردتا نظر بدهم که از جهت اقتصادی، این حرکت، قابل دفاع هست یا خیر. پس از بررسی براساس روش هزیه-فایده اجتماعی، سرِجمع، به نتیجه مثبت رسیدم.ولی برای پیشگیری از پیدایش پدیده نامیمون آقازادگی در این خاندان، وظیفه اورا یادآوری کردم که به خودشان و همسر و فرزندان و بستگانشان، هیچ باغچه ای واگذار نشود و نیز برای پرهیز از قرار گرفتن در مظانّ اتهام، اجازه ندهند که حتی از دست دریافت کننده ای، قطعه زمین واگذار شدهای رابخرند. ایشان با دقت و استواری به این توصیه عمل کرد.
▪️7- نه فقط درطرح فلاحت در فراغت، بلکه در دعوای حقوقی دیگری که یکی از بستگان ایشان داشت، با ملاحظه این که جایگاهش یک جایگاه شخصی نیست، از ورود به مساله، کاملا خودداری کرد و حتی نامهای به دستگاه قضا نوشت و درخواست کرد که ملاحظه جایگاه او را نکنند و مساله را بیطرفانه بررسی کنند. هم درمورد طرح «فلاحت درفراغت» هم درباره آن دعوای حقوقی، ناآگاهانه و آگاهانه، چه تهمتها که به آن بزرگوار نزدند. ولی همه آنها رامظلومانه تحمل کرد.
▪️8- حائری شیرازی معتقدبود تربیت جز باتکریم ممکن نیست واطاعت بچه ها ومردم باتحقیر به تعالی نمی انجامد. بسیار متواضع بودو از مریدپروری بیزار.دریک کلام به هرچه میگفت عمل میکرد. خدایش بر سفره کرم خویش بنشاند.
@haerishirazi