موارد ذکر شده در بالا فقط بخشی از پروژه هاییست که در دولت شهید رئیسی از حالت نیمه تعطیل و نیمه فعال‌، به حالت فعال درآمد و بعضی هم در همین دولت هم تعریف و هم اجرا شد. اگر دولت به جای کار اصولی بودجه خود را صرف واردات بی رویه می کرد و به مساله دام مولد و تولید آب شرب و کشاورزی بی توجه می بود، شاید در حال حاضر مردم بیشتری پای صندوق می آمدند ولی بالاخره چه؟ تا کی می شود زیرساختها را نابود کرد و با تزریق مُسکن، جامعه را راضی نگه داشت؟!