🟩🟩 مراتب روزه‌داری 🟢 علمای اخلاق برای روزه‌داری سه مرتبه بیان کرده‌اند: ۱. روزه‌ی عموم ۲. روزه‌ی خواص ۳. روزه‌ی خواص خواص. 🔹 روزه‌ی «عموم»، که اکثر مردم موفّق به انجام آن می‌شوند، همان روزه‌ای است که از طلوع فجر تا غروب آفتاب از خوردن و آشامیدن و چیزهایی که روزه را باطل می‌کند، اجتناب کنند. 🔹 روزه‌ی «خواص»، بازداشتن گوش، چشم، زبان، دست، پا و دیگر اعضای بدن از ارتکاب گناه است؛ چنان که از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: «آن‌گاه که روزه گرفتی، باید گوش، چشم، مو و پوست تو نیز روزه باشد... و نباید روزی که روزه‌داری، با دیگر روزهایت برابر باشد». 🔹اما روزه‌ی «خواص خواص»، روزه‌ی دل است؛ به این صورت که دل از هر آن‌چه غیر خداست خالی شود، افکار دنیوی را از خاطر خود بزداید و به چیزی جز خداوند نیندیشد؛ اگر به کار دنیاامرار معاش می‌پردازد، به نیت کسب روزی حلال و آبادانی آخرت باشد. از پیامبر خدا(ص) در حدیثی قدسی روایت شده است که فرمود: «روزه برای من است و من پاداش‌دهنده‌ی آن هستم» و یا به تعبیر دیگر: «من خود پاداش آن هستم» 👈 از این روست که روزه موجب صفای دل، پاکی اعضاء و جوارح، آبادانی ظاهر و باطن، زمینه‌ساز سپاس‌گزاری از نعمت‌های خدا و احسان به نیازمندان و بیچارگان است؛ در حقیقت، روزه، در صورتی که به شرایط ظاهری و باطنی آن عمل شود روزه‌دار را از کژی‌ها و آلودگی‌ها می‌پالاید. 📒 سی گام خودسازی | ص ۱ , ۲