صفات رذیله را نباید شوخی بگیرید، بعضی از آنها خیلی خطرناک هستند. مثلاً صفت ، صاحب این صفت اگر درمان نکند، بی دین از دنیا می‌رود. می‌فرمایند: همان‌طور که آتش هیزم را می‌خورد، می‌سوزاند و جز خاکستر باقی نمی‌گذارد، حسادت هم همین‌طور است. ⛔️تو خیالت راحت است نشسته‌ای و زندگی‌ات را می‌کنی، ولی ایمانِ تو را نابود می‌کند و از بین می‌برد. وقتی می‌خواهی از دنیا بروی می‌گویند: این آقا بی ایمان است. لذا خطرناک است. بین اطرافیان یک برخورد که می‌کند می‌فهمد حسود است باید برطرف کند. به یک جلسه می‌روی تحویلت نمی‌گیرند و جلوی پای تو بلند نمی‌شوند، ناراحت و دلخور می‌شوی، به خانه‌ات می‌روی و غرِ آن‌را به همسرت می‌زنی که اين چه جلسه‌ای بود، مثلاً اگر مادر و خواهرت دعوت کنند من دیگر نمی‌روم. رفتم مرا تحویل نگرفتند، جلوی همه بلند شدند امّا جلوی پای من بلند نشدند! این داد زدن سر دیگران، محکوم‌کردن دیگران است. نه! برو روبروی آینه بایست. «الْمُومِنُ مِرآةُ الْمُومِنِ»، آن آینه‌ای که باید مرآت تو باشد و خودت را در آن برانداز کنی، امام زمانت است. ببینی اگر امام زمان ارواحنافداه هم بود همین را می‌گفت؟ ناراحت می‌شد؟ نمی‌رفت و قطع ارتباط می‌کرد؟ پس من یک مشکلی دارم. اگر انسان باشم نباید ناراحت شوم، اصلا نباید به این چیزها اهمیّت بدهم. 🔺سلمان فارسی وارد یک مجلس شد، یک‌نفر بلند شد گفت: سلمان! ریش تو بهتر است یا دم سگ؟! همه هم خندیدند. سلمان بدون اینکه ناراحت شود و خم به ابرو بیاورد، با خوشرویی - توجّه کنید آدم وقتی ولیّ خدا و حکیم باشد، این است - فرمود: اگر من از صراط عبور کردم ریش من بهتر است و اگر نتوانستم عبور کنم دم سگ بهتر از ریش من است. حالا دعوا کند! قهر کند! بیرون بیاید و نزد رسول اکرم صلّی‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برود و عرض کند: یا رسول ‌اللّه! اینها چه مسلمانانی هستند؟! من رفتم وارد جلسه‌شان شدم به من توهین کردند و خندیدند. گفتند: ریش من مثل دم سگ می‌ماند و کلّی بخواهد گله بکند .... نه! روح بزرگ این‌طور نیست، بیرون نمی‌ریزد، گله هم نمی‌کند.