من و مادرم! در دوران بچگی، گاهی مادرم، تنبیهم می‌کرد! یادمه داشتم کتک میخوردم ؛ ولی باز هم دامن پرمهر مادر رو رها نمی‌کردم. با دستهام به ساق پاش می‌چسبیدم و گریه می‌کردم و التماس می‌کردم که منو ببخشه! با فطرت پاک بچگی خودم میفهمیدم که اگر چه مادر غضب کرده؛ ولی رحم و شفقت هم داره و هیچ جای دنیا بهتر از دامن پر عطوفت او پیدا نمیشه! کاش این مطلب رو با هزاران هزار فاصله و تفاوت، در مورد ارتباط خداوند متعال و بندگانش هم، درک می‌کردیم! خدا گاهی در دنیا بخاطر اشتباهاتمون تنبیهمون میکنه؛ ولی باید به این درک برسیم که اگه بهمون غضب کرده، در مهربونی هم تک است و لطف هیچ موجودی به گرد لطف او هم نمی‌رسه! لذا در قرآن فرمود:«...پس به سوی خدای خود فرار کنید!...» (ذاریات:۵۰). نباید بخاطر مجازات خداوند متعال، از درگاهش نا امید شد؛ چون او به دنبال این است که بندگانش پاک شوند و بهشتی! خدا هیچ ناپاکی رو به بهشت نمی‌بره! @hakeemaneh