🔻 غفلت مایه بدبختی انسان است 💠 «وَلَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاّيَفْقَهُونَ بِها وَلَهُمْ اَعْيُنٌ لايُبْصِرُونَ بِها وَلَهُمْ اذانٌ لاّيَسْمَعُونَ بِها اُولئِكَ كَالاْنْعامِ بَلْ هُمْ اَضَلُّ اُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ.» (اعراف ۱۷۰) «ترجمه: و حقّا كه ما بسيارى از جن و انس را (گويى) براى دوزخ آفريده‌ايم، زيرا كه دل‌ها دارند ولى (حقايق را) بدان نمى‌فهمند، و چشم‌ها دارند ولى بدان (به عبرت) نمى‌نگرند و گوش‌ها دارند ولى بدان (معارف حقّه را) نمى‌شنوند؛ آنها مانند چهارپايانند بلكه گمراه‌ترند (زيرا با داشتن استعداد رشد و تكامل، به راه باطل مى‌روند) و آنها همان غافلان‌اند.» 🔸 مایه بدبختى کسانى که به عذاب ابدى و شقاوت جاودانى مبتلا مى‌شوند، همان غفلت و ناآگاهى ایشان از حقائقى است که انسانیت انسان اقتضاى آگاهى، التفات و توجّه به آنها را دارد و به همین لحاظ، این افراد از نظر ارزش از حیوانات هم که مقتضاى طبع‌شان غفلت و ناآگاهى است ـ پست‌تر مى‌شوند. طبعاً، از این آیه و آیات مشابه نیز مى‌توان دریافت که آنچه در نقطه مقابل غفلت واقع مى‌شود؛ یعنى، توجّه و التفات و آگاهى، نیز مایه سعادت انسان خواهد بود. 📚 اخلاق در قرآن، ج۲، ص۷۹ ترجمه آیه از آیت‌الله مشکینی ✌جنبش مردمی حلال‌زاده‌ها 📡 @HalalZadeha