جنبش مردمی حلال‌زاده‌ها
💢 قطعه‌ای از پازل #انقلاب_جنسی در آمریکا
♨️ روند #نرمالیزاسیون تابو‌های جنسیتی توسط هالیوود در آمریکای دهه ۱۹۳۰ / حرکت زیرپوستی سینما برای عادی‌سازی انحرافات جنسی در جامعه
🔻دنیای سینما توانایی تغییر جهت جامعه را دارد. با وجود تلاش‌های ابتدایی گروه‌های مختلف اجتماعی و صنفی در راستای محدود کردن تصاویر نمایش داده شده در فیلم‌ها طی دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، #هالیوود کماکان به مسیر خود برای عادی کردن تصاویر و روابطی که در جامعه‌ی آن روز آمریکا «تابو» به‌شمار می‌رفت، ادامه داد.
🔻فیلم می‌تواند تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر مسئله مقبولیت یا عدم مقبولیت گروه‌های مطرود و به حاشیه رانده‌شده بگذارد. ترسِ از همین این «تأثیر» بود که باعث شد چندین گروه مذهبی از آیین‌نامه تولیدِ «ویل هِیز» در سالِ ۱۹۳۰ در هالیوود که با نام «آیین‌نامه هِیز» هم شناخته می‌شد، پشتیبانی کنند تا نشان دادن و متعاقبِ آن، هنجار‌سازیِ شخصیت‌ها و رفتارهایی را که از نظر گروه‌های مذهبی «غیراخلاقی» یا «فاسد» تلقی می‌شدند، محدود کنند.
🔻اگرچه پس از کنار گذاشتن آیین‌نامه تولید، برهنگی و خشونت خیلی سریع مجدداً به جمع عرف‌های فیلم‌سازی بازگشت.
🔻تا دهه‌ها پس از آن‌که به شخصیت‌های اِل‌جی‌بی‌تی اجازه حضور در فیلم‌ها داده شد، تمایل جنسی و جنسیت آنان در اشاره‌های تلویحی و بصری زیرپوستی پنهان شده بود.
🔻اگر شخصیتی آشکارا همجنس‌باز یا دوجنسیتی می‌بود، به‌طرز وحشتناکی کشته یا به‌لحاظ اخلاقی فاسد نشان داده می‌شد.
🔻حتی امروز با گذشت دهه‌ها از کنار گذاشتن آیین‌نامه هِیز، شخصیت‌های اِل‌جی‌بی‌تی به‌ندرت موفق می‌شوند آزادانه در فیلم حضور داشته باشند و پایان خوشی شامل حالشان شود.
🔻با آغاز اولین موج فمینیسم از سوی زنان و به چالش کشیده شدنِ روزافزون ممنوعیت تولید و فروش مشروبات الکلی، فیلم‌سازان محدودیت‌های خود را به عقب راندند و خطوطِ داستانی جنجالی‌تری را برجسته کردند.
🔻علی‌رغم تقبیح شدید مردان همجنس‌باز در جامعه در آن برهه از زمان، به عنوان نمونه فیلم آمریکایی «بال‌ها» به طرز غافلگیر کننده‌ای به روابط عاطفی میان دو شخصیت اصلی فیلم احترام می‌گذارد.
💢 دوران همجنسبازی نامحسوس
🔻اولین فیلم با داستان هم‌جنس‌بازانه زنانه، فیلم «مراکش» بود. جالب این‌جاست که «مراکش» [در ظاهر] یک داستان عاشقانه در زمان جنگ در مورد زوجی عادی (غیرهمجنس‌باز) است و از تصمیم‌های کارگردان روشن است که «دیتریک» نقش فردی همجنس‌باز را بازی نمی‌کند، بلکه نقش زنی عادی را ایفا می‌کند که از روابط همجنسبازی زنان برای جلب توجه مردان بهره می‌برد.
💢 هیز به‌جای آن‌که برای سانسور دولتی فشار وارد کند، آیین‌نامه تولید خود را ساخت که از لحاظ تکنیکی برای شرکت‌های فیلم‌سازی اختیاری بود
🔻فیلم‌سازان به‌جای نمایش شخصیت‌های اِل‌جی‌بی‌تی به‌شکلی واقع‌گرایانه و سه‌بعدی، مجبور شدند برای رساندن هویت شخصیت‌های خود به مخاطب، به کلیشه‌ها تکیه کنند. برای مثال، شخصیت‌های همجنس‌باز نمی‌توانستند خود را «همجنس‌باز» بنامند یا با شخصیتی همجنس خود رابطه‌ی عاشقانه داشته باشند. در عوض تیپ و گریم آن‌ها را با هویت جنسی ناسازگار با عرف جامعه نمایش می‌دادند و نقش‌شان معمولاً به نحوی بازی می‌شد که رفتارهای جنس مخالف در آن برجسته باشد.
💢فقط هم‌جنس‌بازهای شرور!
🔻رفته‌رفته الگوهایی برای شخصیت‌های اِل‌جی‌بی‌تی در ژانرها و فیلم‌های گوناگون، ایجاد شد. این الگوها آهسته‌آهسته از درون دنیای فیلم وارد دنیای خارج شدند و در واقعیت جامعه رخنه کردند.
🔻فیلم‌سازان برای رساندن هویت این شخصیت‌ها به مخاطبین، به علائم و اشارات بصری تکیه کردند.
🔻برای اجتناب از واکنش شدید متعاقب از سوی حامیان آیین‌نامه هِیز، شخصیت‌ها به‌وضوح در قالب شخصیت منفی داستان و به‌لحاظ اخلاقی تُهی و ویران نمایش داده شد. درنهایت این مسئله نیز به تاکتیکی پرطرفدار در میان فیلم‌سازان تبدیل شد تا شخصیت‌های اِل‌جی‌بی‌تی را بدون تخطّی از آیین‌نامه هِیز به تصویر بکشند. روشن شده بود که حامیان آیین‌نامه تولید، هنگامی که شخصیت‌های کلیشه‌ای همجنس‌باز تصویری شیطان‌گونه داشتند و محکوم می‌شدند، به‌شکلی ملموس ساکت می‌ماندند.
متن کامل این یادداشت👇
🌐 http://yon.ir/yKQk6
✌جنبش مردمی حلال‌زاده‌ها
📡 @Halalzadeha