. هماهنگی والدین در تربیت کودک، بزرگترین عامل آرامش کودکان است! وقتی کودک متوجه می شود در خانه هماهنگی وجود ندارد به این نتیجه می رسد که درست و غلطی وجود ندارد و مجاز به انجام هر کاری هست. وقتی پدر و مادر دو سبک متفاوت تربیتی دارند، بچه ها دچار دوگانگی و گم و گیج می شوند. پدر کارکرد اعتماد بخشی منبع قدرت و مادر کارکرد مراقبتی و منبع محبت و عاطفه است، با توجه به این ویژگی‌ها مادر و پدر مانند دو بال هستند که فرزند را به تعالی برسانند. حتی اگر پدر و مادر مهارت ویژه ای را در امر تربیت بکار نگیرند ولی هماهنگ با هم عمل کنند، به احتمال زیاد فرزندان سالم تری تربیت می کنند تا اینکه هر کدام از والدین سبک عالی تربیتی داشته باشند اما روششان با هم متفاوت باشد این بچه ها که تحت دو روش تربیتی متعارض قرار می گیرند یا آدم های باج گیری می‌شوند و یا افراد مضطربی می شوند که دچار اختلال شخصیتی می شوند، هرچند که ممکن است این کودکان افراد خبرچینی نیز شوند که برای امتیاز گیری از یک والد شروع به تخریب والد دیگری کنند. اختلاف نظر والدین در امر تربیت امری طبیعی است چون ما آدم های متفاوتی آفریده شدیم با استعدادها و ویژگی های شخصیتی متفاوت که تحت تربیت متفاوتی نیز بودیم و طبیعتا متفاوت هم فکر می کنیم ولی این امر اجازه به ما نمی دهد که این اختلاف عقیده ها را با گفتار یا رفتارمان در مقابل فرزندان بروز دهیم. پدر مادری که خواسته و یا ناخواسته به جای این که مثل دو هم تیمی و در قالب یک تیم مشترک فرزندی با ثبات شخصیتی تربیت کنند، با یارکشی و تلاش برای اثبات حقانیت حرف های خودشان فرزندشان را دائما مثل یک توپ پاس کاری می کنند و این وسط ضربه های متعددی را به این بچه وارد می کنند. https://fcc.rihu.ac.ir/fa/news/37874/%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%B4-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D9%85%DA%AF%D9%88%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86