امروز یه گزارش جالب از CNN خوندم.
گزارش درباره
استرس خانوادهها در دانشگاهها به دلیل تظاهرات اخیر به نفع فلسطین بود و راهکارهایی برای مدیریت این استرس ارائه میداد!
دکتر گیل سالتز، استاد روانپزشکی، تو مصاحبهاش چند تا نکته گفته بود که شاید در هر بحرانی برای والدین قابل استفاده باشه. خلاصهاش این بود:
1️⃣ صحبت با دانشجویان
به جای دستور دادن، با دانشجویان در مورد نگرانیهاشون صحبت کنید و به حرفاشون گوش بدین.
2️⃣
حمایت عاطفی
به دانشجویان در صحبت کردن در مورد مشکلات احساسی با افراد مورد اعتماد خود کمک کنید.
3️⃣
منابع حمایتی
دانشجویان رو از منابع موجود در دانشگاه مانند مشاوران و روانشناسان آگاه کنید.
4️⃣
تفاوت عقاید
به هویت مستقل فرزندانتون احترام بگذارید، حتی اگر با شما متفاوت باشد.
5️⃣
امنیت
در صورت تهدید هویت، به دانشجویان در بحث و تحلیل موضوع به روش حلمسئله و آمادگی برای واکنشهای تکانشی کمک کنید.
6️⃣
مراقبت از خود
به عنوان والدین، از سلامت روان خود مراقبت کنید و در صورت نیاز به دنبال کمک حرفهای باشید.
👈 البته جالب بود، این گزارش، در حالی که داشت نکات مفیدی درباره مدیریت استرس میگفت، یه رویکرد دوگانه و متناقض در قبال اعتراضات در دانشگاهها داشت.
عمده رسانههای غربی اعتراضات در کشورهای دیگه رو "تغییر رژیم" یا "دموکراسیخواهی" میخونند، اما در مقابل اعتراضات داخلی خودشون بر "حفظ نظم و ثبات" تاکید دارند و سعی میکنند برای هر شهروندی بسته به نقشی که داره، یک سری دستورالعمل تدارک ببینن که چجوری به این عادیسازی و برگشت اوضاع به شرایط قبلی، کمک بکنن.
لینک گزارش CNN
#حمید_کثیری 👇👇
https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4