چرا صهیونیست‌ها جنون آمیز رفتار می‌کنند؟ پیروز میدان کیست؟ 📌 چهار مسئله‌ای که صهیونیست‌ها با آن روبرو هستند: ۱. صهیونیست‌ها نگران ۸۰ سالگی رژیم‌اند، به این دلیل که تا پیش از این هیچگاه حکومتی ۸۰ ساله نداشته‌اند و هر چه تا کنون بوده تا قبل ۸۰ سالگی از بین رفته. این فکر شاید خرافه‌ای بیش نباشد، اما هر چه هست بمانند خوره‌ای به جان صهیونیست‌ها افتاده و آنان را نگران «هستیِ» رژیم کرده. (از ۱۹۴۸ تا کنون، ۷۶ سال از تأسیس دولت رژیم می‌گذرد) ۲. تغییرات میدان در چهار دهه گذشته به شکل قابل توجهی علیه رژیم بوده. در این مدت جبهه مقاومت _با همه عرض و طولش، از ایران تا لبنان و یمن و غزه_ متولد شده و از «تقریبا هیچ» به قدرتی منطقه‌ای تبدیل شده؛ از سنگ به موشک رسیده. به «عزم» رسیده. پیشرَوی‌های سرزمینی رژیم روز به روز سخت‌تر شده (توجه داشته باشیم که قرار بود اسرائیل سرزمینی از نیل تا فرات باشد). شاه‌راه‌های اقتصادی رژیم که تکمیل کننده طرح‌های استعماری آن بوده، با چالش‌هایی بی‌سابقه روبرو شده، مانند استقرار حوثی‌ها بر تنگه باب المندب. آمریکا به عنوان مهم‌ترین حامی رژیم، کم اعتبار شده. رژیم در جهان منفور شده. ۳. اسرائیل قرار بود سرزمینی امن برای صهیونیست‌های یهودی جهان باشد تا بتوانند در آن کنند. استعمارگران برای استعمار منطقه، به چیزی بیشتر از چند پایگاه نظامی نیاز داشتند. چیزی شبیه به یک کشور. به همین دلیل تعدادی از یهودی‌های اروپا را به فلسطین کوچ دادند و اندک اندک آن را اشغال کردند و صهیونیست‌ها را جا گیر. برای این طرح مهلک بود، چون باعث کوچ معکوس شد و کوچ معکوس یعنی نابودی این شبه‌کشور. ۴. رژیم در این نبرد تا کنون به اهداف خود نرسیده؛ نه اسرای صهیونیست آزاد شده‌اند، نه حماس نابود شده و نه غزه به اشغال درآمده. در مقابل بسیار کشته داده و جنگی پر التهاب و بی‌حاصل را به خود تحمیل کرده. اختلافات داخلی، فشار به دولت مستقر را بیشتر کرده و جنگ وحدت آفرین نبوده. 🌔 اما در این میان، بی‌وقفه تهاجم کرده _هر چند به ظاهر کوچک_، همانند کُشتی گیر چابکی که حریف خود را خسته و کلافه می‌کند. حزب الله توانسته فشار تهاجم به غزه را کم کند و تمرکز رژیم را بر هم بزند و علاوه بر ضربات نقطه زن نظامی _چون عملیات یوم الاربعین_، مناطقی از شمال فلسطین اشغالی را خالی از سکنه کند. 🍂 حالِ رژیم در این ایام به حال درنده‌خویی می‌ماند که به کنجی گرفتار شده و جنون‌آمیز رفتار می‌کند تا رها شود... رژیم _به دلایل چهارگانه فوق_ مستأصل شده، تنها می‌خواهد حزب الله دست از سر او بردارد تا شاید با تمرکز، در میدانِ غزه به دستاوردی برسد. 🛡در حقیقت نبرد جاری، برای هر دو طرف بیش از هر چیز نبرد «صبر» است؛ آستانه تحمل، مقاومت، و ماندن در کارزار. یا رژیم غزه را رها می‌کند یا حزب الله! در این نبرد طرفی پیروز است که صبر پیشه می‌کند. و «مقاومت» البته مزیت جبهه حق است. 💎 در ، اراده‌ها تعیین کننده‌ترین عنصرند. و سخنرانی‌های پی در پی سید در این نبرد، تیغ دو دمی است برای تقویت اراده‌ها در جنوب و تضعیف اراده‌ها در فلسطین اشغالی. 🌾 در جنگِ اراده‌ها، «» در نظر دشمن تعیین کننده‌یِ شکل مبارزه است. زندگی در نظر رزمنده جنوبی به دو بخش پیش و پس از مرگ تقسیم می‌شود. شهادت پایان زندگی جنوبی‌ها نیست، بلکه انتقال آن‌هاست به زندگی بالاتر. به همین خاطر با آن به عنوان یک امر طبیعی و حتی مورد تمنا برخورد می‌کنند. اما در مقابل یک مستوطن صهیونیست، مرگ را پایان زندگی می‌داند؛ برای او حتی افتادن چند سطل زباله هم جانکاه است و اخلال در زندگی‌ای است که همه‌اش در این دنیا خلاصه می‌شود. 🚨حملات هکری و قطعی برق و لغو پروازها و به صدا درآمدن مداوم آژیر خطر و پناه بردن‌های پی در پی به پناهگاه، همراه با هشدارِ «نزدیک پناهگاه بمانید!» و از همه بدتر کوچ اجباری و تخلیه خانه‌ها (اتفاقی که برای مستوطن‌های شمال فلسطین اشغالی افتاده؛ حدود ۶۰ هزار مستوطن و شاید بسیار بیشتر)، همه اختلال‌هایی اراده‌سوز در زندگی صهیونیست‌هاست. 🕯صهیونیست‌ها با قیاس دیگران با خود، جنون آمیز از مردم می‌کُشند تا اراده‌های غزاوی و جنوبی را بشکنند، شبیه اراد‌ه‌های سست خودشان. اما نمی‌دانند که زندگی در نظر اهالی غزه و جنوب، معنای دیگری دارد... @hame_ba_ham