کشتهٔ اشک
چه ماهِ پرده نشینی ست در میانهٔ خون که رفته موی چلیپاش بین شانهٔ خون همیشه روی نکو بود علامتش اما حسین آمده تا جسم با نشانهٔ خون میانِ علقمه رودیست می رود از فرق به جای علقمه گوئید آشیانهٔ خون اگر زبانهٔ آتش به روی زهرا خورد نشسته است به یادش در این زبانهٔ خون چه خوب خواست بمیرد برای دیداری رسید مادر سادات در بهانهٔ خون
92 مشاهده