سندرم پیش قاعدگی میتواند اختلالات خلقی و عوارض جدی پس از آن را ایجاد کند. بنابراین، در 2 دهه گذشته؛ چندین مطالعه در مورد گزینه‌های مختلف درمان در مورد PMS انجام شده است. اگرچه هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما برخی از درمان‌های طب طبیعی و آسان و مصرف مکمل‌های غذایی برای کاهش این علائم توصیه می‌شود. و در این راستا قرص های ضد سندرم پیش از قاعدگی زیادی در بازار عرضه می شوند در اینجا به جدیدترین یافته های علمی برای درمان و یا پیشگیری و کنترل این سندرم پرداخته شده است تا انتخاب آگاهانه ای در مصرف قرص های ضد افسردگی در دوران قبل از پریود داشته باشید.
نقش مکمل منیزیم و ویتامین ب6 در درمان پی ام اس
در مطالعات جدید به سایر روشهای درمــانی کـه بیشـتر با مکانیسمهای ناشناخته براساس تجربیات بالینــی بوده و شدت علائم آزاردهنده سندرم پیش از باعث کاهش شیوع و
قاعدگی میشوند، توجه بیشتری شده استو آن مصرف منیزیم است. آبراهام نخستین فـردی بـود کـه کمبـود منیزیم را به عنوان یکی از فاکتورهای مسـبب در ایجـاد و تشدید علایم سندرم پیش قاعدگی پیشنهاد کرد و به گفته وی این کاهش به خاطر اثر آرام بخشی منیزیـم در کنتـرل تحریکات عصبی- عضلانی می‌باشد. سـطوح منیزیـم در اریتروسیت‌ها و لکوسیت‌های زنان مبتلا به سندرم پیش قاعدگی کمتر از زنانی است که این سندرم را ندارنـد.
افزایش استروژن در گردش میتواند علت کاهش در میزان منیزیم پلاسما باشد زیرا این هورمون جذب و مصرف منیزیم توسط بافت نرم و استخوان را افزایش می‌دهد. از طرفی منیزیم یک آرام بخش طبیعی است که میتواند خستگی قاعدگی را که یکی از شکایات شایع زنان است از طریق به حالت ریلکس در آوردن ماهیچه‌ها و اکسیژن رسانی کافی به مغز برطرف کند.
چندین مطالعه نشانگر سطوح پایین منیزیم در بافت زنان دچار سندرم پیش قاعدگی، و نیز اثربخشی درمان با منیزیم خوراکی (400-200 میلی گرم در روز) به تنهایی یا در ترکیب با ویتامین B6، هستند. پس از دو دوره درمان، منیزیم باعث بهبود معناداری در احتباس مایع، خلق منفی و تحریک پذیری بیماران شد.
مطالعات اخیر هم چنین شواهدی مبنی بر اثربخشی ویتامین ب6 در کاهش علایم روحی و یا جسمی سندرم پیش قاعدگی به دست می‌دهند.
ویتامین B6 باعث افزایش سطوح دو نوروترنسمیتر(گیرنده های) سروتونین و دوپامین در مغز شده و سبب بهبود علائم PMS می‌شود و از طرفی منیزیم برای تبدیل ویتامین B6 به فرم فعالش در بدن لازم است. و همچنین حضور ویتامین B6 جذب منیزیم را در بدن چندین برابر می‌کند.
همچنین ویتامین B6 نقش مهم در سنتز پروستاگلاندین و اسیدهای چرب دارد که در حضور علل ایجاد کننده PMS کاهش می‌یابند. علاوه‌بر این محققین براین باورند که کمبود ویتامین B6 باعث کاهش میزان دوپامین در کلیه‌ها شده و در نتیجه میزان دفع سدیم را افزایش داده که به نوبه خود منجر به تجمع آب در بدن شده و باعث تورم اندام‌ها، ادم و ناراحتی‌های شکمی و قفسه سینه می‌شود.
مشخص شده است که منیزیم و ویتامین B6 در بهبود علایم اضطرابی سندرم پیش قاعدگی اثر هم افزایی(تشدیدی) دارند.
مطالعه ی دیگری در همین زمینه، اثربخشی منیزیم را (360 میلی گرم در روز از روز 15 سیکل تا آغاز خونریزی) در درمان علایم سندرم پیش قاعدگی بررسی کرد. پس از یک دوره پیگیری ابتدایی، بیماران ابتدا به مدت 2 ماه دارونما (چیزی شبیه به دارو)، و سپس به مدت 2 ماه منیزیم دریافت کردند. نتایج نشان داد که نمرات درد، خلق منفی، تحریک پذیری و مجموع علایم بهبود معناداری پیدا کرده است.
تغییرات مثبت در علایم زنان دچار سندرم پیش قاعدگی که برای چهار دوره متوالی تحت درمان با دارونما یا منیزیم قرار گرفتند، مشاهده شد.
مطالعه دیگری نیز نشانگر سینرژی (همکاری) میان منیزیم و ویتامین B6 برای درمان علایم سندرم پیش قاعدگی است. در مطالعه‌ای محقیقن زنان مبتلا به PMS را تحت درمان با دوز پایین منیزیم به تنهایی (200 میلی گرم در روز)، ویتامین B6 (50 میلی گرم در روز) یا ترکیبی از هر دو قرار دادند. نتایج نشان داد که ترکیب منیزیم با ویتامین B6 علایم اضطرابی (تنش عصبی، تغییر خلق، تحریک پذیری یا اضطراب) را بطور معنادار کاهش داد.
با توجه به اهمیت ایـن سـندرم در بـروز مشـکلات فـردی - اجتماعی و از طرفی صرفه اقتصادی، در دسـترس بـودن و همچنـین ایمنی مکمل منیزیم و ویتامین B6، برای افرادی که مبتلا به سندرم پیش قاعدگی هستند، مصرف روزانه حدود 300 میلی گرم منیزیم همراه با ویتامین B6 از دو هفته قبل از شروع قاعدگی میتواند تا حدود زیادی علائم را بهبود بخشد.