روز دومی که شیراز بودیم، جلسه بعدازظهر با ۳۰۰ نفر از معلمان و معاونین پرورشی مدارس شهر بود. بخش اول صحبت‌هایم در مورد این بود که نوجوان امروز چه چیزهایی مصرف می‌کند، وقتش با چه چیزهایی پر می‌شود و در واقع چه چیزهایی در حال تربیت کردن اوست و چقدر ما با آن فاصله داریم. در جایی از بحث چند رئالیتی‌شوی پرطرفدار این روزها بین نوجوانان را نیز برایشان پخش کردم که دیگر سر معلم‌ها داشت گیج می‌رفت!! همانجا یکی از معلمان بدون اینکه حرفی بزند آمد بالای سِن و یک کاغذ به من داد! فکر کردم می‌خواهد بگوید وقت تمام شده، اما در آن نوشته بود: «ببخشید با این صحبت‌های شما ما دچار تعارض جدی با این نسل شده‌ایم و واقعا نمی‌دانیم چه کار کنیم!» بخش دوم جلسه از ابزارهایِ کماکان قدرتمندی گفتم که در اختیار کسانی است که کار تربیتی می‌کنند. فقط کافی بود بخواهیم و کار کنیم ... برای کار تربیتی خیلی نباید منتظر آیین‌نامه و ابلاغیه و دستور از بالا بود. باید کار کرد و در کل مدرسه تحرک ایجاد کرد. بسیاری از کارها نیاز به بودجه ندارند، نیاز به اراده و همت دارند ... یک معاون پرورشی قوی، کل مدرسه را به حرکت وامی‌دارد. 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4