زنده و جارى بودن قرآن در همه زمان‏ها امام باقر عليه السلام: إِنَّ الْقُرْآنَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ وَ الْآيَةَ حَيَّةٌ لَا تَمُوتُ فَلَوْ كَانَتِ الْآيَةُ إِذَا نَزَلَتْ فِي الْأَقْوَامِ مَاتُوا مَاتَتِ الْآيَةُ لَمَاتَ الْقُرْآنُ‏ وَ لَكِنْ هِيَ جَارِيَةٌ فِي الْبَاقِينَ‏ كَمَا جَرَتْ فِي الْمَاضِين‏. قرآن، زنده است و نمى ‏ميرد، و هر آيه ‏ى آن نيز زنده است و نمى ‏ميرد ؛ زيرا اگر آيه ‏اى كه درباره اقوامى نازل شده ، با مُردن آنها مى ‏مُرد، قرآن نيز مُرده بود ؛ ليكن قرآن ، در ميان آيندگان ، جارى است ، همچنان كه در ميان گذشتگان ، جارى بود. ایت الله بهجت ضمن تاکید بر حفظ قرآن می فرمودند: کاری کنید که احساس کنید قران زنده است و نکات جدیدی را از ان بفهمید که در تلاوت قبل نمی فهمیدید. نماز هم همینطور است که در نماز جدید باید چیزی بفهمیم که در نماز قبلی نمی فهمیدیم. 📚 زمزم عرفان. 🆔 @huoooo