هم همین‌طورم. نه این‌که حالا وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه می‌کنم؛ تا خوابم می‌آید، کتاب را می‌گذارم و می‌خوابم. همه افراد خانه ما، وقتی می‌خواهند بخوابند، حتماً یک کتاب کنار دستشان است. من فکر می‌کنم که همه خانواده‌های ایرانی باید این‌گونه باشند. توقّع من، این است. باید پدرها و مادرها، بچه‌ها را از اوّل با کتاب محشور و مأنوس کنند. حتّی بچه‌های کوچک باید با کتاب اُنس پیدا کنند. (مصاحبه در پایان بازدید از نمایشگاه کتاب؛ 1374/02/26) 🔹کتاب‌های توصیه‌شده رهبر معظم انقلاب به نوجوانان و جوانان یکی از سبک‌های رهبر معظم انقلاب در حوزه کتابخوانی، معرفی کتاب‌های خوب برای علاقه‌مندان به این حوزه است. موضوعی که در سال‌های اخیر تحت عنوان «تقریظ‌نویسی»های ایشان مطرح است، امری مسبوق به سابقه است: 🔹قبل‌ها در دوران مبارزات، خود من این کار [معرفی کتاب‌های خوب به جوانان] را می‌کردم؛ یعنی اصلاً کتاب‌هایی را می‌خواندم، به‌قصد این که ببینیم به درد چه‌کسی می‌خورد، یا کجاهایش به درد چه‌کسانی می‌خورد و یادداشت می‌کردم. جوانانی که با من رفت‌وآمد داشتند ـ عمدتاً در مشهد، یا در دوره‌ای که مشهد نبودم؛ تبعید بودم ـ من اسم می‌دادم که این کتاب‌ها را بخوانید؛ این کتاب‌ها هم متنوّع بود. الآن هم می‌شود این کار را کرد و مجموعه‌ای را در نظر گرفت. (بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با جوانان در دومین روز از دهه فجر 1377/11/13). 🔹نگاه متفاوت رهبر معظم انقلاب به حوزه کتاب و بهره بردن از فضای ادبی کشورهای مختلف از دیگر سبک‌های ایشان در کتابخوانی است که می‌توان به آن اشاره کرد: 🔹من نمى‌خواهم به بچه‌ها خیلى کتاب و رمان معرفى کنم؛ حالا ممکن است اسم مؤلّفینش را بگویم، مثلاً یک نویسنده معروف فرانسوى هست به‌نام «میشل زواکو» که کتاب‌هاى زیادى دارد. من اغلب رمان‌هاى او را در آن دوره خواندم، یا نویسنده معروف فرانسوى «ویکتور هوگو» من کتاب «بینوایان» او را اوّلین‌بار در همان دوره نوجوانى از کتابخانه آستان قدس گرفتم، البته همه آن را نخواندم؛ مقداریش را خواندم، یکى دو بار بعد از آن هم تمامش را خواندم. «گفت‌وشنود صمیمانه رهبر انقلاب با جمعی از جوانان و نوجوانان؛ 1376/11/14) 🔹مطالعه چند کتاب قطور در اتوبوس بهره بردن از زمان‌ به‌ویژه توجه داشتن به زمان‌هایی که عموماً به بطالت می‌گذرد، نکته دیگری است که در سبک کتابخوانی رهبر معظم انقلاب دیده می‌شود. ایشان در خاطراتشان فرموده‌اند که چند کتاب قطور را در اتوبوس خوانده‌اند: 🔹من مى‌خواهم خواهشى از مردم بکنم و آن این است: کسانى که وقت‌هاى ضایع‌شونده‌اى دارند؛ مثلاً به اتوبوس یا تاکسى سوار مى‌شوند، یا سوار وسیله‌ نقلیه‌ خودشان هستند و دیگرى ماشین را مى‌راند، یا در جاهایى مثل مطبّ پزشک در حال انتظار به‌سر مى‌برند و به‌هرحال اوقاتى را در حال انتظار به بى‌کارى مى‌گذرانند، در تمام این ساعات، کتاب بخوانند. کتاب در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، کتاب را باز کنند و بخوانند. وقتى هم به مقصد رسیدند، نشانه‌اى لاى کتاب بگذارند و باز در فرصت یا فرصت‌هاى بعدى آن را باز کنند و از همان جا بخوانند. بنده خودم چند جلد قطور از یک عنوان کتاب را در اتوبوس خواندم! البته قضیه مربوط به قبل از انقلاب است که چند روزى براى انجام کارى از مشهد به تهران آمده بودم، بنا به دلایلى نمى‌خواهم اسم کتاب را بگویم. وضعیت و فضاى اتوبوس‌هاى آن روزگار براى ما خیلى آزاردهنده بود و نمى‌توانستیم تحمّل کنیم. دلم مى‌خواست سرم پایین باشد و خواندن کتاب در چنین وضعیتى بهترین کار بود. ساعتى را که به این حالت مى‌گذراندم احساس نمى‌کردم ضایع مى‌شود. آن وقت‌ها تقریباً یک ساعت طول مى‌کشید تا آدم با اتوبوس از جایى به جاى دیگر مى‌رفت. 🔹 بعضى وقت‌ها این جابه‌جایى کمتر یا بیشتر هم طول مى‌کشید. به‌هرحال چنین یک ساعت‌هایى را احساس نمى‌کردم که ضایع مى‌شود؛ چون کتاب مى‌خواندم. 🇮🇷 برگرفته از سایت جامعه اسلامی حامیان کشاورزی ایران ⬅️ سایت: 🌐 hamiyanekeshavarzi.ir ⬅️ سروش: 🆔 splus.ir/hamiyanekeshavarzi ⬅️ اینستاگرام: 📸 instagram.com/hamiyanekeshavarzi ⬅️ تلگرام: ☑️ https://t.me/hamiyanekeshavarzi ⬅️ ایتا : ✴️ http://eitaa.com/hamiyanekeshavarzi