*مواعظ امام حسن"ع"* في وَصِيَّتِهِ لجُنادَةَ في مَرَضِهِ الذي تُوُفِّيَ فيهِ : اِصحَبْ مَن إذا صَحِبتَهُ زانَكَ و إذا خَدَمتَهُ صانَكَ و إذا أرَدتَ مِنهُ مَعونَةً أعانَكَ و إن قُلتَ صَدَّقَ قَولَكَ و إن صُلْتَ شَدَّ صَولَكَ و إن مَدَدتَ يَدَكَ بِفَضلٍ مَدَّها و إن بَدَت عنكَ ثُلمَةٌ سَدَّها و إن رَأى منكَ حَسَنةً عَدَّها و إن سَألتَهُ أعطاكَ و إن سَكَتَّ عَنهُ ابتَدَأكَ و إن نَزَلَت إحدَى المُلِمّاتِ بهِ ساءَكَ.🌿🌿 امام حسن مجتبی(ع) در سفارش به جُناده، در بستر بيمارى كه به رحلت آن حضرت انجاميد ـ فرمود : با كسى مصاحبت (و دوستی و رفاقت) كن كه مصاحبت با او مايه زینت( و افتخار) تو شود و هرگاه خدمت و کمکی به او كنى، تو را حفظ کرده و قدر تو را میداند و هرگاه از او كمكى بخواهى ، كمكت میكند و هرگاه سخنى بگويى ، سخنت را تایید و تصدیق میكند و هرگاه (در درگیری‌ها) حمله كنى ، تقويتت كند و هرگاه دستت را به احسانى بگشايى ، او در اين راه تو را كمك رساند و هرگاه عيبى از تو ديده شد ، آن را بپوشاند و هرگاه كار خوبى از تو ديد ، آن را در نظر داشته باشد و هرگاه چيزى از او خواستى به تو بدهد و هرگاه هنوز درخواستت را به زبان نیاورده ای، او در برآوردن نیاز تو پيشدستى كند و هرگاه مصيبتى به او رسيد تو ناراحت شوى.🌿🌿 (بحار الأنوار:44/139/6.)🌿🌿🌿