🔹امام‏ باقر عليه السلام به جابر جعفى فرمودند: 🔺يَا جَابِرُ! بَلِّغْ شِيعَتِي عَنِّي السَّلَامَ، وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)، وَ لَا يُتَقَرَّبُ إِلَيْهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ. يَا جَابِرُ! مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِيُّنَا، وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ يَنْفَعْهُ حُبُّنَا.(۱) 🔺اى جابر! سلام مرا به شيعيانم برسان و به آنها بگو كه ميان ما و خداوند عزّ و جلّ هيچ خويشاوندى نيست، و كسى مقرّب خدا نشود جز با فرمانبردارى از او. اى جابر! هر كس خدا را فرمان بَرَد و ما را دوست بدارد، همو دوست ماست، و هر كس خدا را نافرمانى كند محبّت ما سودش نرساند. 📚 الأمالي، شیخ طوسي، ص۲۹۶