تصور برخی از افراد از هوش مصنوعی، همانندِ همان تصوری است که از پیام‌رسان‌ها دارند. در واقع برخی معتقدند هوش مصنوعی نیز مانند هر رسانه‌ی دیگری کم‌کم به متنِ زندگیِ مردم ورود پیدا می‌کند و نهایتا مردم در کنار آن، زندگی مسالمت‌آمیزی را تجربه خواهند کرد. به‌نظر می‌رسد این دیدگاه در رابطه با هوش مصنوعی، دیدگاهی سهل‌انگارانه باشد چرا که فضا، ظرفیت، کارایی، گستردگی، آسیب‌ها و عوارض هوش مصنوعی بسیار متفاوت و متکثرتر از سایر فناوری‌هایی است که تا کنون با آن‌ها در ارتباط بوده‌ایم. طبیعتا سرعتِ ورودِ هوشِ مصنوعی به زندگی مردم بیشتر از رسانه‌ها خواهد بود و چنانچه ظرفیتِ لازم در بهره‌بردن از این فناوری مدرن وجود نداشته باشد بلایی خانمان‌‌سوزتر از بلایی که امروز فضای مجازی بر سرِ ما آورده، در انتظارمان خواهد بود. زمانی که مردم با کرونا درگیر شدند و دانش‌آموزان مجبور به استفاده از فضای مجازی شدند، تازه مسئولین متوجه شدند که چقدر از حیث آموزش رسانه ضعیف عمل کرده‌اند. والدین سواد رسانه نداشتند و حالا بچه‌ها هم وارد دنیایی شده بودند که از قبل آموزش دقیق و عمیقی ندیده بودند. هنوز که هنوز است والدین با بحرانی که کرونا و فضای مجازی بر سر زندگی خودشان و فرزندانشان آورده دست‌وپنجه نرم می‌کنند. وقتی ما چنین تجربه‌‌ی تلخی را از سر گذرانده‌ایم، باید با تدبیر بیشتری موضوع را دنبال کنیم. این‌بار استفاده از هوش مصنوعی، نیازمند و منتظرِ حضور ویروسی به اسم کرونا نخواهد ماند. هوش مصنوعی خیلی زود سر از‌ گوشی بچه‌های ما در می‌آورد و اگر بچه‌ها آموزش نبینند، احتمالا با فجایع اخلاقی زیادی روبرو خواهیم شد. 🖋زهرا ابراهیمی #هوش_مصنوعی https://eitaa.com/roznevesht