می‌گوید: «زیر همین چادر فتنه‌ها می‌کنید!» می‌گوید: «گرمتان نمی‌شود؟!» می‌گوید و می‌گوید و نیش می‌زند و انگار نمی‌داند آتش طعنه‌هایش بیش‌تر از هر گرمایی، جان را، روح را و دل را آتش می‌زند. نمی داند همه‌ی این «نیش» ها «نوش» می‌شوند مادام که «یاس یعنی مهربانی بر همـه». نمی داند که می‌ارزد برای لبخند «او» از دنیــا گذشت. اللهم ارزقنا نگـاه فاطمه (س)