« نهج البلاغه؛ حکمت شماره ششم » قالَ مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیهما السلام): صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَالْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَالْإِحْتِمالُ قَبْرُ العُيُوبِ. وروي عنه عليه السلام أنّه قال في العبارة عن هذا المعنى أيضاً: الْمُسَالََةُ خَبْاءُ الْعُيُوبِ، وَمَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ. درود خدا بر آقای ما امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب باد فرمودند: سينه خردمند صندوق راز اوست، و خوشرويي وسيله دوست يابي، و شكيبايي، گورستان پوشاننده عيبهاست. و يا فرمود: پرسش كردن وسيله پوشاندن عيبهاست، و انسان از خود راضي، دشمنان او فراوانند. Amir al-mu'minin, peace be upon him, said: The bosom of the wise is the safe of his secrets; cheerfulness is the bond of friendship; effective forbearance is the grave of short- comings. It is narrated that Amir al- mu'minin said in expressing this meaning that: Mutual reconciliation is the covering for short - comings; and he who admires himself attracts many opponents against him.