😡🥤توطئه معاویه برای قتل حضرت مجتبی علیه السلام
رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام: أَنَّ الْحَسَنَ علیه السلام قَالَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ: إِنِّي أَمُوتُ بِالسَّمِّ كَمَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله. فَقَالُوا: وَ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ؟ قَالَ: امْرَأَتِي جَعْدَةُ بِنْتُ الْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ، فَإِنَّ مُعَاوِيَةَ يَدُسُّ إِلَيْهَا وَ يَأْمُرُهَا بِذَلِكَ. ... فَمَا ذَهَبَتِ الْأَيَّامُ حَتَّى بَعَثَ إِلَيْهَا مُعَاوِيَةُ مَالًا جَسِيماً وَ جَعَلَ يُمَنِّيهَا بِأَنْ يُعْطِيَهَا مِائَةَ أَلْفِ دِرْهَمٍ أَيْضاً وَ يُزَوِّجَهَا مِنْ يَزِيدَ وَ حَمَلَ إِلَيْهَا شَرْبَةَ سَمٍّ لِتَسْقِيَهَا الْحَسَنَ. فَانْصَرَفَ إِلَى مَنْزِلِهِ وَ هُوَ صَائِمٌ فَأَخْرَجَتْ لَهُ وَقْتَ الْإِفْطَارِ وَ كَانَ يَوْماً حَارّاً شَرْبَةَ لَبَنٍ، وَ قَدْ أَلْقَتْ فِيهَا ذَلِكَ السَّمَّ فَشَرِبَهَا وَ قَالَ: يَا عَدُوَّةَ اللَّهِ! قَتَلْتِينِي قَتَلَكِ اللَّهُ، وَ اللَّهِ لَا تُصِيبِينَ مِنِّي خَلَفاً وَ لَقَدْ غَرَّكِ وَ سَخِرَ مِنْكِ، وَ اللَّهُ يُخْزِيكِ وَ يُخْزِيهِ. فَمَكَثَ علیه السلام يَوْمَيْنِ ثُمَّ مَضَى. فَغَدَرَ مُعَاوِيَةُ بِهَا وَ لَمْ يَفِ لَهَا بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهِ.
(الخرائج، ج1، ص241-242)
حضرت صادق علیه السلام از اجدادش روايت كرده است كه حضرت مجتبی عليه السّلام به خانواده اش فرمود: من به وسيله سمّ كشته می شوم همان‌گونه که رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله با سم كشته شد. پرسيدند: چه كسى به شما سمّ می خوراند؟ فرمود: همسرم جعده دختر اشعث. معاويه به او نیرنگ می زند و او را مأمور به اين كار می كند. ... چند روزى سپرى شده بود كه معاويه براى جعده مالى فرستاد و در ضمن، به او وعده داد كه اگر امام را شهيد نمايى، صد هزار درهم ديگر به تو می دهم و تو را به ازدواج فرزندم يزيد در می آورم. پس به جعده شربت سمّى داد تا به حضرت بخوراند. در يكى از روزهايى كه هوا گرم بود و حضرت روزه داشت، براى افطار به منزل تشريف آورد. جعده سمّ را در شير ريخت و برای افطار مقابل حضرت قرار داد. امام آن را نوشيد و فرمود: اى دشمن خدا! مرا كشتى، خدا تو را بكشد. به خدا قسم! بعد از من خيرى نخواهى ديد و معاويه به تو نيرنگ زده است و خداوند تو و معاويه را خوار خواهد نمود. بعد از گذشت دو روز، حضرت به شهادت رسيد. و معاويه نيز به وعده هاى خود وفا نكرد.
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»