⬇️نسخه ے منقول⬇️ 🔸در (تحفة الزائر) مجلسی و (مفاتیح النجاة) سبزواری مروی است که هرکه را حاجتی باشد آنچه مذکور می‌شود بنویسد در رقعه ای و در یکی از قبور ائمه علیهم السلام بیندازد یا ببندد و مهر کند و خاک پاکی را گل سازد و آن را در میان آن گذارد و در نهری یا چاهی عمیق یا غدیر آبی اندازد به حضرت صاحب الزمان علیه السلام می‌رسد و او بنفسه متولی برآوردن حاجت می‌شود. 🔻نسخه رقعه مذکوره 🔻 (بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَتَبْتُ یا مَوْلایَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْکَ مَسْتَغیثا وَ شَکَوْتُ ما نَزَلَ بی مُسْتَجیرا بِاللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ بِکَ مِنْ اَمْرٍ قَْد دَهَمَنی وَ اَشْغَلَ قَلْبی وَ اَطالَ فِکْری وَ سَلََبنی بَعْضَ لُبّی وَ غَیَّرَ خَطیرَ نِعْمَةِ اللّهِ عِنْدی اَسْلَمَنی عِنْدَ تَخَیَّلِ وُرُودِهِ الْخَلیلُ وَ تَبَرَّءَ مِنِّی عِنْدَ تَرائی اَقْبالِهِ اِلَیَّ الْحَمیمُ وَ عَجَزَتْ عَنْ دِفاعِهِ حیلَتی وَ خانَنی فی تَحَمُّلِهِ صَبْری وَ قُوَّتی فَلَجَاْتُ فیهِ اِلَیْکَ وَ تَوَّکَلْتُ فی الْمَسْئَلَةِ للّهِ جَلَّ ثَناؤُهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْکَ فی دِفاعِهِ عَنّی عِلْما بِمَکانِکَ مِنَ اللّهِ رَبِّ العالَمینَ وَلیِّ التَّدْبیرِ وَ مالِکِ الاُمُورِ واثِقا بِکَ فِی الْمُسارِعَةِ فِی الشَّفاعَةِ اِلَیْهِ جَلَّ ثَناؤُهُ فی اَمْری مَتَیَقّنا لاِجابَتِتِه تَبارَکَ وَ تَعالی اِیّاکَ بِاِعْطائی سُؤْلی وَ اَنْتَ یامَوْلایَ جَدیرٌ بِتَحْقیقِ ظَنّی وَ تَصْدیقِ اَمَلی فیکَ فی اَمْرِ کَذا وَ کَذا) (و به جای کذا و کذا نام حاجت خود را ببرد) (فیما لا طاقَةَ لی بِحَمْلِهِ وَ لاصَبْرَ لی عَلَیْهِ وَ اِنْ کُنْتُ مُسْتَحِقّا لَهُ وَ لاَضْعافِهِ بِقَبیحِ اَفْعالِی وَ تَفْریطی فِی الْواجِباتِ الَّتی للّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاَغثِنی یا مَوْلایَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْکَ عِنْدَ اللَّهَفِ وَ قَدِّمِ الْمَسْئَلَةَ للّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فی اَمْری قَبْلَ حُلُولِ التَّلَفِ وَ شَماتَةِ الاَعْداءِ فَبِکَ بَسَطَتِ النِّعْمَةُ عَلَیَّ وَ اَسْئَلِ اللّهَ جَلَّ جَلالِهِ لی نَصْرا عَزیزا وَ فَتْحا قَریبا فیهِ بُلُوغُالا مالِ وَ خَیْرُ الْمَبادی وَ خَواتِیمُ الاَعْمالِ وَ الاَمْنُ مِنَ الْمَخاوِفِ کُلُّها فی کُلِّ حالٍ اِنَّهُ جَلَّ ثَناؤُهُ لِما یَشاءُ فَعّالٌ وَ هُوَ حَسْبی وَ نِعمْ الْوَکیلُ فِی الْمَبْدَءِ وَالْمالِ. ) 👈آنگاه بر بالای آن نهر یا غدیر برآید و اعتماد بر یکی از وکلای حضرت نماید یا عثمان سعید العَمری یا ولد او محمّد بن عثمان یا حسین بن روح یا علی بن محمّد السَمَری و یکی از آن جماعت را ندا نماید و بگوید: (یا فُلانَ بْنَ فُلانٍ سَلامٌ عَلَیْکَ اَشْهَدُ اَنَّ وَفاتِکَ فی سَبیل اللّهِ وَ اَنَّک حَیُّ عِنْدَاللّهِ مَرْزُوقٌ خاطَبْتُکَ فی حَیاتِکَ الَّتی لَکَ عِنْدَاللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هذِهِ رُقْعَتی وَ حاجَتی اِلی مَوْلا نا علیه السلام فَسَلِّمْها اِلَیْهِ وَ اَنْتَ الثِّقَةُ الاَمینُ). پس نوشته را در نهر یا چاه یا غدیر اندازد که حاجت او برآورده می‌شود. ✍و [محدث نوری می‌فرماید: ] از این خبر شریف چنین مستفاد می‌شود که آن چهار شخص معظم چنانچه در غیبت صغری واسطه بودند میان رعایا و آن جناب در عرض حوائج و رقاع و گرفتن جواب و ابلاغ توقیعات، در غیبت کبری نیز در رکاب همایون آن جناب هستند و به این منصب بزرگ مفتخر و سرافرازند پس معلوم شد که خوان احسان و جود و کرم و فضل و نعم امام زمان علیه السلام در هر قطری از اقطار ارض برای هر پریشان درمانده و گم گشته و وامانده و متحیر و نادان و سرگشته و حیران گسترده و باب آن باز و شارعش عام با صدق اضطرار و حاجت و عزم با صفای یویت و اخلاص سریرت اگر نادان است شربت علمش بخشند و اگر گمشده است به راهش رسانند و اگر مریض است لباس عافیتش پوشند. 📚منتهی الآمال،شیخ عباس قمی‌،ج۲،ص۸۸۴ الی ۸۸۶ 🆔 @Havadaraneyar