بسم الله الرحمن الرحیم شاید یکی از مهمترین نکاتی که برای تربیت انسان وجود دارد این است که بدانیم باید تربیت شویم. بدانیم همه رنج ها و امکانات فقط و فقط برای تربیت شدن ماست. خیال نکنیم تربیت تا سن جوانی است بعد دیگه احتیاج به تربیت نداریم. این تصور خیلی از ماست درحالی که اول جوانی که انسان خودش را می یابد تازه اول تربیت است. بفهمیم که همه زندگی برای این است که تربیت شویم. اگر احساس کنیم چیزی کم داریم و باید خودمان را تربیت کنیم حتما دنبال مربی خواهیم بود. دنبال برنامه تربیتی. دنبال برطرف کردن ضعف ها و به کمال رسیدن. این احساس نیاز به تربیت شدن بدون تواضع ممکن نیست. خود به خود کسی چنین احساسی پیدا میکنه که حدی از تواضع رو داشته باشه. بیچارگیِ انسانِ مغرور این است که فکر می کند دیگه تمام شد و ضعفهاش رو حاضر نیست ببینه. لذا هیچ تلاشی برای برطرف کردن ضعف هاش انجام نمیده و لذا رشد نمیکنه. @hayat_tayyebeh