وقتی مارا در قبر میگذارند و همه می روند روح ما بشدت احساس تنهایی می کند همه مارا رها کردند و رفتند و‌ تنها موجودی که با تمام خطاهایی که داشته و داریم به داد ما خواهد رسید و‌ مانند این مادر مهربان مرا گرم در اغوش پر فیض خود خواهد فشرد و تولد دوباره مارا به ما تبریک خواهد گفت و مواظب ما خواهد بود خدای مهربان خواهد بود! بیائیم رابطه خود با خدایمان را نه صرفا از روی ترس....بلکه از روی عشق بنا کنیم