امام صادق《 عليه السلام 》 اَدَّبَنى اَبى بِثَلاثٍ ؛ ونَهانى عَن ثَلاثٍ : قالَ لى : يا بُنَىَّ! مَن يَصحَب صاحِبَ السّوءِ لا يَسلَم وَ مَن لا يُقَـيِّد اَلفاظَهُ يَندَم ، وَ مَن يَدخُل مَداخِلَ السَّوءِ يُتَّهَم... وَ نَهانى، اَن اُصاحِبَ؛ حاسِدَ نِعمَةٍ وَ شامِتا بِمُصيبَةٍ ، اَو حامِلَ نَميمَةٍ ؛ پدرم مرا به سه چيز ادب آموخت و از سه چيز نهى ام فرمود . سه نكته ادب اين بود كه فرمود : فرزندم! ۱ هركس با دوست بد بنشيند ، سالم نمى ماند ۲ و هر كس گفتارش را كنترل نكند ، پشيمان مى شود ، ۳ و هر كس به جايگاه هاى بد وارد شود ، مورد بدگمانى قرار مى گيرد (زير سؤال مى رود) و آن سه چيز كه مرا از آن نهى فرمود: دوستى با كسى كه؛ - چشم ديدن نعمت كسى را ندارد، - و با كسى كه از مصيبت ديگران شاد مى شود - و با سخن چين. تحف العقول ص376