دوست   دارم  حرم  شاه خراسان  باشم زائر     بارِگه     حضرت    سلطان  باشم خادمش    باشم   وجارو  بزنم با مژه ام مابقی  عمر  خودم  محضر  جانان باشم دوست   دارم   بنشینم   لب   ایوان طلا ساعتی   گریه    کنم   قاری   قرآن باشم دوست دارم بروم صحن جوادش یکشب من  دعا  گوی  همه   یاد   عزیزان  باشم دوست دارم  شب جمعه حرمش ناله زنم صبح  آن ندبه کنان  دعوت سلطان باشم دوست دارم که غذایش بشود قسمت من بر   سرِ   سفره  آن   خسرو  خوبان باشم دوست دارم حرمش خیمه زنم با اخلاص با  طنابی  به   دلم   بسته  و  زندان باشم دوست دارم چوکبوتر  شوم  و دور سرش پر  زنان  دور  حرم  گردم و حیران  باشم (بیقرارم)  گِره ای خورده  دلم  با حرمت دوست  دارم  حرمِ   شاه  خراسان  باشم بیقرار  اصفهانی