💠💠💠💠 💠 حضرت علی علیه السلام : 💠 هيچ انسانى در دنيا به شادى اى نرسيد ، مگر اين كه در پى آن ، دنيا به او اشك [ و اندوه ] داد، 💠و از خوشى هاى دنيا به نوايى نرسيد ، مگر اين كه دنيا از سختى هايش به او چشانيد، 💠 و در آن ، بارانى از آسايشْ ،او را تر نكرد ، مگر اين كه ابر رنج بر او فرو باريد. 👈 اين ، رسم دنياست كه 💠هر گاه صبحگاهان ياور انسان شود ، شامگاهان به دشمنْ بدل مى گردد، 💠 و اگر بخشى از آن گوارا و شيرين باشد ، بخش ديگرش تلخ و ناگوار است . 💠 هيچ كس از خوشى هاى آن به مرادى نمى رسد ، مگر آن كه دنيا با مصيبت هاى خود ، او را به ستوه مى آورد، 💠و [ هيچ كس] روز را با آسودگى خيال ، به شب نمى رساند ، مگر آن كه شب را بر بال هاى ترس به روز مى رساند. 💠💠💠💠 بحار الأنوار : ج 73 ص 97 ح 82