سالگرد شهادت استاد کامران نجات‌اللهی 🔰 روزهایی که ایران یکپارچه فریاد بود. 🍃🌹🍃 🔸سه‌شنبه ۵ دي ماه ۱۳۵۷ تجمع و تظاهرات در خيابان ويلاي شمالي بيشتر از روزهاي قبل خصوصا مقابل ساختمان اصلي وزارت علوم و آموزش عالي شكل گرفت. چرا كه عده‌اي از استادان دانشگاه در يكي از طبقات اين وزارتخانه در اعتراض به بسته ماندن درهاي دانشگاه، تحصن كردند. آنها ضمن صدور بیانیه‌ای به محاصره نظامی دانشگاه‌ها و بستن آنها بر روی دانشجویان‌، کارکنان و استادان و همچنین نسبت به سکوت مدیریت فرمایشی و انتصابی دانشگاه در برابر اعمال ضد مردمی رژیم شاه و همکاری با آن اعتراض کرده و اعلام نمودند تا بازگشایی کامل دانشگاه به حضور خود در این محل ادامه می‌دهند. 🔸تقريبا از اوايل بامداد‌، انبوه جوانان دانشجو و دانش‌آموز، درحوالي وزارت علوم تجمع كرده و به شعار دادن مشغول بودند و حمايت خود را از استادان متحصن اعلام مي‌نمودند. بعدازظهر بود كه يكي از استادان براي پاسخگويي به ابراز احساسات و شعارهاي بي‌وقفه تظاهركنندگان به روي بالكن ساختمان وزارت علوم آمد كه ناگهان صداي گلوله‌اي در فضا پیچید... و استاد مذكور در خون خویش غوطه‌ور شد. 🔸گلوله كه از بالا به طرف وي شلیك شده بود، سينه‌اش را شكافت و از لگن خاصره وی خارج گرديد. او استاد كامران نجات‌اللهي بود. همكاران پزشكش فورا براي نجات وي به تلاش ‌افتادند و به بيمارستان «به‌آور» منتقلش کردند، اما كوشش‌ها بي‌ثمر ماند و استاد جوان كه فقط ۲۴ سال داشت، به شهادت رسید. 🔸اساتيد متحصن، فاجعه فوق را تصادفي ندانستند و شليك گلوله مرگباري كه كامران نجات‌اللهي را به خونش غلتاند، عادي نپنداشتند. بلكه آن را يك «ترور سياسي» قلمداد كردند كه با برنامه‌ريزي قبلي انجام گرفته بود. 🔸براي مراسم ختم استاد نجات‌اللهي، نه تنها تهران كه همه شهرهاي ايران تعطيل عمومي شد. بسياري از مردم در خانه‌هايشان ماندند و بسياري هم به خيابان‌ها ريختند. هرجا كه توانستند و با هر چه قادر بودند، به تظاهرات پرداختند. در خيابان ‌آيزنهاور (آزادي فعلي) عده‌اي از جوانان دانشجو، اعلامیه‌های حضرت امام را پخش کرده و شروع به سردادن شعارهای انقلابی نمودند، مردم را به میدان فراخواندند تا بتوانند تظاهراتی در سوگ استاد نجات‌اللهی بر پا کنند. https://eitaa.com/hedauatboroujerd