// نشریه / سياحت غرب 72
فهرست
پر مراجعه
آمریکایی سازی
نیمه تاریک دوبی
مصرف بیش از حد: مشکل همگان
فروش آموزش، تولید تکنوکرات و شکنجه روح ها
تغذیه جرم و جنایت
فرهنگ تجاوز جنسی بدون مجازات در ارتش آمریکا
دو شهادت
تأثیر بحران اقتصادی بر بهداشت عمومی
جنگ ایالات متحده علیه رسانه ها
آیا اعتراضات ناشی از انتخابات ایران، یک «انقلاب رنگی» دیگر با رهبری آمریکاست؟
تلاش اسراییل برای ایجاد بی ثباتی در ایران از طریق تویتر1
چه کسی «سبز» را انقلاب سبز قلمداد کرد؟
آمریکا در حال حرکت به سوی تزاریسم و دور شدن از دمکراسی است
صهیونیست ها؛ نیروهای ستون پنجم در ایالات متحده
چند زندان مخفی در اسرائیل وجود دارد؟
جان سوم صندوق بین المللی پول
آمریکای دیگری در حال شکل گیری است
ما پول داریم، اگر آن را تنها در زمینه بودجه دفاعی هدر نمی دادیم
از خون تا طلا: چگونه شرکت های معدنی کانادایی به غارت کنگو مشغولند؟
نگاه نکن روی قوطی چی نوشته شده!
مشکلات و نویدهای تکنولوژی نوین
فراتر از مصرف سبز
فرهنگ تجاوز جنسی بدون مجازات در ارتش آمریکا
□ ظاهر جمیل1
چکیده:
سوء استفاده و تجاوز جنسی یکی از معضلاتی است که ارتش آمریکا همواره با آن دست به گریبان بوده و صرفاً گهگاه با گزارش یا شکایت یک یا چند تن از قربانیان است که این موضوع به عرصه عمومی کشیده می شود. نویسنده این مقاله با ذکر آمار و ارقام به این نتیجه می رسد که تجاوز و سوء استفاده جنسی از سربازان زن در ارتش آمریکا به فرهنگی قدرتمند و ریشه دار تبدیل شده است که تا اراده ای را برای حل این معضل از سوی مقامات نظامی و سیاسی شاهد نباشیم، همچنان از میان سربازان زن قربانی خواهد گرفت.
زنان در ایالات متحده، برای نخستین بار در طول جنگ انقلابی سال 1775 اجازه عضویت و حضور در ارتش را یافتند و رنج و عذاب آنها پیشینه ای دراز دارد. مارسیلا گازمن از سال 1998 تا 2002 به عنوان تکنسین رایانه در نیروی دریایی آمریکا، ابتدا در جزیره دیه گو گارسیا و بعد در ناپل ایتالیا خدمت کرده است. او در مدتی که در اردوگاه آموزشی به سر می برد، مورد تجاوز قرار گرفت، اما تا زمانی که در ارتش حضور داشت، از سخن گفتن درباره این اتفاق در هراس بود. به تعبیر خودش، من «با تبدیل شدن به یک معتاد به کار بود که توانستم دوام بیاورم. متأسفانه یا خوشبختانه، سود این اعتیاد من به ارتش رسید و چیزی که گیر من آمد این بود که سربازی باشم پایبند به اخلاق کاری».
گازمن با مشاهده رفتار ارتش با مردم محلی دیه گو گارسیا تصمیم به جدایی از ارتش گرفت . او بعد از ترخیص از ارتش، توانایی اداره زندگی خود را از دست داد. اثرات ناهنجار و استرس پس از ضربه ناشی از تجاوز جنسی، زیان های سنگینی به او وارد آورده است. وی پس از اقدام به طلاق، خودکشی ناموفق و بی خانمانی، نزد والدینش رفت تا با آنها زندگی کند. شانس به او رو آورد و در جریان یک تظاهرات سیاسی در لس آنجلس، با یک سرباز قدیمی زن برخورد کرد. آن زن او را تشویق کرد تا برای کمک به اداره سربازان قدیمی مراجعه کند. در آنجا بود که زیر نظر یک درمانگر قرار گرفت و او تشخیص داد که گازمن در اثر آن تجاوز جنسی به بیماری PTSD مبتلا شده است.
با این حال، او به «آی پی اس» گفت که اداره سربازان قدیمی ادعایش را رد کرد، «چون گفتند که من نمی توانم این ادعا را اثبات کنم... چرا که وقتی این اتفاق افتاده، آن را مطرح نکرده ام و نیز به این دلیل که در طول خدمتم، هیچ رفتار غیر طبیعی از من سر نزده است.»
گازمن نیز همانند افراد بی شمار دیگر، خیلی زود یاد گرفت که فرهنگ ارتش، سکوت در قبال تجاوز جنسی را تشویق می کند. تجربه او در طول این سال ها او را متقاعد کرده که خشونت جنسی یک معضل نظام مند در ارتش به شمار می رود. گازمن به ای پی اس گفت: «از زمانی که به زنان اجازه ورود به ارتش داده شده، این اتفاق رخ داده است و بعد از عراق و افغانستان هم همچنان اتفاق خواهد افتاد.
ما از طریق شایعات، ماجرای زنانی را می شنویم که گزارش کرده اند، مورد تجاوز قرار گرفته اند. نه اصول محرمانه ماندن اطلاعات مربوط به آنها حفظ می شود و نه از آنها محافظتی به عمل می آید تا آنها را در قبال حملات تازه ایمن سازد.» گازمن می افزاید: «فرهنگ باشگاه پسرها قدرتمند است و رقابت، منحصر به آنهاست. زنان برای پیشرفت کردن، باید خیلی بهتر از مردان باشند. بیشتر بخش های ارتش، موارد تجاوز را گزارش نمی کنند، چون این اتفاق یک لکه ننگ است و می تواند حیات شغلی شما را نابود کند.» او به وقوع هیچ تغییر اساسی در آینده نزدیک امیدوار نیست، اما «یک نکته خوب که از دل این مبارزه بیرون آمده این است که حالا افراد می خواهند در این باره حرف بزنند».
بیشتر از صد و نود هزار سرباز زنی که تاکنون در عراق و افغانستان در خطوط مقدم خدمت کرده اند، غالباً با تجاوز و آزار جنسی از سوی همقطاران خودشان مواجه بوده اند. مرکز PTSD ادعا م