از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند پای درس استاد صاحب هنر عزیز (فکر نکنید همیشه اینجوری ساکت و آروم بودیم ها یه دقیقه به زور جلوی دوربین تحمل کردیم یادش به خیر استاد هر از گاهی بحث تپقی میزاشتن که هر کی غلط خوند نفر بعدی ادامه میداد و خودشون هم تو بحث شرکت می کردن،بعضی وقتا نفر قبل از ایشون در اوج آمادگی عمدا تپق میزدن تا استاد نتونه آیه رو پیدا کنه و ... آهان یادم اومد که آدم نباید استادشو اذیت کنه ولی نمیدونم شاگردی چه حس عجیبیه مخصوصا اینکه استادی مثل استاد صاحب هنر منحصر به فرد باشن ماشاءالله لا حول و لا قوه الا بالله