بسم الله الرحمن الرحیم پیامهایی از ادعیه روزهای ماه رمضان پیام سیزدهم: تسلیم در برابر امر الهی «اللَّهُمَّ طَهِّرنِِی فِِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالْأقْذَارِ وَصَبِّرْنِِی فِیهِ عَلَی کَائِنَاتِ الْاَقدَارِ وَوَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَصُحْبَةِ الْأبرَارِ بِعَونِکَ یَا قُرَّةَ عَینِ الْمَسَاکِینِ؛ پروردگارا!‌ مرا در این روز از پلیدی و کثافات پاک دار و بر مقدّرات خود صبور کن و مرا در این روز به پرهیزگاری و همنشینی با خوبان موفق بدار،‌ به یاریت‌ای نور دیدة بیچارگان!» والاترین ارزش برای انسان این است که آنچه را خدای او برایش خواسته و مقدر کرده، با تمام وجود بپذیرد که این مرتبه بلندترین مراتب اولیای الهی است. امیر المؤمنین‏علیه‏السلام فرمود: «الاِیمَان لَهُ أرکَانٌ أربَعَة: التَوَکُّلُ عَلَی اللهِ وَالتَفْوِیضُ اِلَیهِ وَالتَسلِِیمُ لِأمْرِ اللهِ تَعَالَی والرِّضَا بِقَضَاءِ الله؛ (1) برای ایمان چهار رکن است: توکل به خدا،‌ واگذاری کارها به او،‌ تسلیم بودن در مقابل امر خداوند و راضی بودن به قضای الهی.» امام صادق‏علیه‏السلام می‌فرماید: «اِنَّ أعْلَمَ النَّاسِ بِاللَّهِ أرْضَاهُمْ بِقَضَاءِ اللهِ؛ (2) به راستی داناترین مردم نسبت به خدا، راضی‌ترین آنهابه قضای الهی است.» روزی جمعی از شیعیان به خانة امام باقر‏علیه‏السلام آمدند. آن روز یکی از فرزندان امام به شدت بیمار و بستری بود،‌ و این مسئله سبب ناراحتی امام شده بود؛ به‌گونه‌ای که مهمانان امام، نگران حال امام شدند و با خود گفتند: اگر حادثه‌ای برای فرزند امام رخ دهد،‌ حتماً برای ایشان از شدت ناراحتی اتفاقی می‌افتد. چندی نگذشت که صدای شیون زنان از اتاق مجاور بلند شد و امام سراسیمه داخل اتاق رفت. همگی دانستند که فرزند امام از دنیا رفته است. آنها بیش‌تر نگران حال امام شدند؛ اما وقتی امام از اتاق بیرون آمد،‌ برخلاف انتظار، او را نگران نیافتند. علت را از او پرسیدند. ایشان در پاسخ فرمود: ما نیز دوست داریم که عزیزانمان در سلامتی به سر برند؛ اما وقتی که امر خداوند نازل شد،‌ رضای او را بیش‌تر دوست داریم و تسلیم امر او می‌شویم. (3) تا شعله‌ عشق تو برافروخته شد جان و دل عشاق همه سوخته شد آن را که دلش به وصلت افروخته شد از هر دو سرای چشم او دوخته شد (1). نور / 31. (2). مستدرک الوسائل، ج 11، ص 215. (3). اصول کافی، ج 4، ص 190. https://eitaa.com/hejrat_ir (ايتا) 🇮🇷🌸 - پیام دعای روز سیزدهم