👈[توضیح: عبارت فوق به حدیثی از امام باقر (ع) اشاره می کند که استاد شهید در «حماسه حسینی» بخشی از آن را اینگونه ترجمه و توضیح داده اند]
❗️ ... در آخر الزمان، مردم رياكارى پيدا مىشوند كه دائماً آيه قرآن و دعا مىخوانند «وَ يَتَنَسَّكونَ» اظهار مقدسمآبى مىكنند «حُدَثاءُ سُفَهاءُ» يك مردم تازه به دوران رسيدهای هستند. تنها چيزى كه اين مقدسمآبها به آن اعتنا ندارند، امر به معروف و نهى از منكر است.
❗️ «لا يوجِبونَ أَمْراً بِمَعْروفٍ وَ لا نَهْياً عَنْ مُنْكَرٍ الّا اذا أَمِنُوا الضَّرَرَ» اينها تا مطمئن نشوند كه امر به معروف و نهى از منكر كوچكترين ضررى به ايشان نمىزند، به آن تن نمىدهند.
❗️«يَطْلُبونَ لِانْفُسِهِمُ الرُّخَصَ وَ الْمَعاذيرَ» دائم دنبال اين هستند كه يك راه فرارى براى امر به معروف
و نهى از منكر پيدا كنند، يك عذرى بتراشند كه خوب، ديگر نمىشود، ديگر ممكن نيست.
❗️ «يُقْبِلونَ عَلى الصَّلاةِ وَ الصِّيامِ وَ ما لا كلِّفُهُمْ فى نَفْسٍ وَ لا مالٍ» دنبال آن عبادتهايى هستند كه نه به جان، نه به مال و نه به حيثيتشان ضرر مىزند (مثل نماز و روزه) اما اگر وظيفهاى ضررى به جايى مىزند، ديگر آن را قبول ندارند.
❗️تا آنجا كه مىفرمايد اگر نماز هم به كار يا حيثيت يا جانشان ضرر مىزد، آن را رها مىكردند: «كَما رَفَضوا اسْمَى الْفَرائِضِ وَ اشْرَفَها» همانطور كه عالىترين و شريفترين فريضهها را رها كردند، نماز را هم رها مىكردند.
آن عالىترين و شريفترين فريضهها كدام است؟ «انَّ الْامْرَ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْي عَنِ الْمُنْكَرِ فَريضَةٌ بِها تُقامُ الْفَرائِضُ» [امر به معروف و نهى از منكر] فريضه بزرگى است كه ساير فرايض به وسيله آن بپا مىشود.
❗️ بايد امر به معروف و نهى از منكر باشد تا نمازى باشد، تا زكاتى باشد، تا حجّى باشد، تا خمسى باشد، تا معاملاتى باشد، تا قانونى باشد، تا اخلاقى باشد....
📚 استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص 289
@motahari_ir
@hekmatemotahar1