تفسیر نور (محسن قرائتی)
«189» وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
وحكومت آسمانها و زمين براى خداست و خداوند بر هر كارى تواناست.
نکته ها
حكومت خداوند نسبت به جهان، حقيقى است نه اعتبارى، چون وجود و بقاى هرچيز تنها بدست اوست. براى ايجاد مىفرمايد: «كُنْ فَيَكُونُ» «1» و براى محو مىفرمايد: «إِنْ يَشَأْ
«1». بقره، 117.
جلد 1 - صفحه 673
يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ» «1»
حكومت خداوند دائمى و هميشگى است، ولى حكومتهاى غيرالهى موقتى و چند صباحى بيش نيست. «تِلْكَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ» «2» آرى، اين نوع حكومت حقيقى و دائمى تنها در انحصار خداوند است. «وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
پیام ها
1- در قرآن هرجا سخن از حاكميّت الهى است، آسمانها قبل از زمين مطرح شده، شايد نشانگر وسعت و عظمت آسمانهاست. «مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
2- بسيارند افرادى كه حكومت در دست آنهاست، ولى نمىتوانند به خواستههاى خود جامهى تحقّق بپوشانند، ولى خداوند هم حكومت دارد و هم بر هر كارى قادر است. «مُلْكُ السَّماواتِ ... عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»
@helyat_almotaghin