اﺳﺖ. 12- ﺷﯿﻮه »ﯾﺎدآوري ﻧﻌﻤﺖﻫﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﻬﺎ«: ﺑﺮﺧﯽ از اﻓﺮاد، ﮔﺎه ﺑﺮ اﺛﺮ ﻏﻔﻠـﺖ زدﮔـﯽ، در اﻧﺠـﺎم واﺟﺐﻫﺎ، ﺳﺴﺘﯽ ﻣﯽورزﻧﺪ ﯾﺎ ﭘﺎرهاي از ﮔﻨﺎﻫﺎن را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ آﻧـﺎن ﯾـﺎدآوري ﮐﻨﺪﮐﻪ اﻧﺴﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او ارزاﻧﯽ داﺷﺘﻪ اﺳـﺖ ﻣﺴـﺌﻮل اﺳـﺖ و ﻣـﻮرد ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯽﺗﻮاﻧـﺪ در اﺻـﻼح وي ﻣـﻮﺛﺮ واﻗـﻊ ﺷـﻮد . در رواﯾﺘﯽ از اﻣﺎم ﺻﺎدق)ع( ﻧﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ: از ﺟﻤﻠﻪ ﭘﻨﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻟﻘﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﺴﺮش ﻣﯽداد اﯾﻦ ﺑﻮدﮐـﻪ ﺑﺪان ﻓﺮدا)روز ﻗﯿﺎﻣﺖ( ﮐﻪ در دادﮔﺎه اﻟﻬﯽ، ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮي، از ﺗﻮ،در ﺑﺎره ﭼﻬـﺎرﭼﯿﺰ، ﺳـﺌﻮال ﺧﻮاﻫـﺪ ﺷﺪ؛ از ﺟﻮاﻧﯿﺖ، ﮐﻪ در ﭼﻪ ﭼﯿﺰي آن را ﮔﺬراﻧـﺪ ي و از ﻋﻤﺮت،ﮐـﻪ در ﭼـﻪ ﭼﯿـﺰي آن را ﻓـﺎﻧﯽ و ﺳﭙﺮي ﮐﺮدي و از ﻣﺎل و ﺛﺮوﺗﺖ، ﮐﻪ از ﮐﺠﺎ ﺑﺪﺳﺖ آوردي؟ و از اﯾﻦ ﮐﻪ آن ﻣـﺎل و ﺛـﺮوت را، در ﮐﺠﺎ ﺧﺮج و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺮدي؟ )اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ از ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ( ﭘﺲ ﺧﻮد را ﺑـﺮاي آن و ﭘﺎﺳـﺦ دادن ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ آﻣﺎده ﮐﻦ.)18( 13- ﺷﯿﻮه ﺑﯿﺎن ﭘﺎداش: ﮔﺎﻫﯽ آﻣﺮ ﯾﺎ ﻧﺎﻫﯽ، ﺑﺎ ﺑﯿﺎن ﭘﺎداش ﻋﻤﻞ ﺧﻮب، ﻣـﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﺨﺎﻃـﺐ را ﺑـﻪ اﻧﺠﺎم آن ﺗﺮﻏﯿﺐ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﺑﯿﺎن ﮐﯿﻔﺮ و ﻋﻘﺎب ﻋﻤﻞ زﺷﺖ و ﻣﻨﮑﺮع او را از اﻧﺠﺎم ﯾـﺎ ﺗﮑـﺮار آن ﺑـﺎز دارد. 14- ﺷﯿﻮه ﺗﻐﺎﻓﻞ: در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮارد، ﺑﺮاي اﺻﻼح رﻓﺘـﺎر ﻧﺎﺷﺎﯾﺴـﺖ ﻓﺮزﻧـﺪ، داﻧـﺶ آﻣـﻮز، ﮐﺎرﻣﻨـﺪ، دوﺳﺖ و...، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ واﮐﻨﺶ، ﺗﻐﺎﻓﻞ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﺨﺎﻃﺐ اﺳﺖ. ﺗﻐﺎﻓﻞ ﯾﻌﻨـﯽ ﺧـﻮد را ﺑـﻪ ﻏﻔﻠـﺖ زدن، ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ آن ﺣﺮف را ﺷﻨﯿﺪهاي آن را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﮕﯿﺮي و ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ آن ﮐﺎر را دﯾﺪي، آن را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮي و ﺑﻪ روي ﺧﻮد ﻧﯿﺎوري! اﯾﻦ واﮐﻨﺶ ﺷﻤﺎ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﻓﺮد از رﻓﺘﺎر ﺧﻮد ﺷـﺮﻣﻨﺪه ﺷﻮد و در ﭘﯽ اﺻﻼح رﻓﺘﺎر ﺧﻮد و ﺑﺎزﺳﺎزي آﺑﺮوي از دﺳﺖ رﻓﺘﻪاش ﺑﺮآﯾﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻮارد، ﺑﺮﺧﻮرد ﺻﺮﯾﺢ، ﮔﺎه ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﮑﺲ ﻣﯽدﻫﺪ. روانﺷﻨﺎﺳﺎن اﯾﻦ ﺷﯿﻮه و روش در اﺻﻼح رﻓﺘﺎر را، روش ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ)19( ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ و ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ ﺷﺨﺺ از ﺧﻮد ﺑﺮوز ﻣﯽدﻫﺪ، ﺗﻮﺟﻪ ﻧﮑﻨﯿﻢ و آن را ﻣﻮرد ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻗﺮار ﻧـﺪﻫﯿﻢ آن رﻓﺘﺎر ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪه و اﺣﺘﻤﺎل ﺗﮑﺮار آن ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد.  اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ از اﯾﻦ روش ﺑﺮاي ﮐﺎﻫﺶ رﻓﺘﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ: 1 - در درﺟﻪ اول، اﯾﻦ ﮐﻪ رﻓﺘﺎري را ﮐﻪ ﺷﺨﺺ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ ﺿﺮر و زﯾـﺎن ﺟﺴـﻤﺎﻧﯽ و رواﻧـﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ اﮔﺮ ﺧﻄﺮي ﻓﺮد را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ. ٢ - در ﺟﺎﯾﯽ از ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﯽﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﮐـﺮد و ﻧﺘﯿﺠـﻪ ﮔﺮﻓـﺖ ﮐـﻪ ﺗﻘﻮﯾـﺖ ﮐﻨﻨـﺪه ﻫـﺎي رﻓﺘـﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل درآﯾﻨﺪ.