✅پاسخ: ۱. شناسایی و تأمین مربیان آموزش‌دیده و باتجربه (ولو نسبی و با حدنصاب‌ها) به اندازه کافی؛ ۲. راه‌اندازی یک کانون تربیتی واقعی؛ ۳. دعوت از تمام خانواده‌ها و افراد مورد نظر برای ثبت‌نام در کانون؛ ۴. شروع فعالیت تربیتی دینی بلندمدت، بدون اینکه در اول کار، اشاره‌ای به حجاب شود، حتی کم؛ ✅ نتیجه: اگر مسیر تربیت درست پیش برود، در موقعیت و زمان مناسب، غالب افراد، به‌صورت طبیعی، حجاب را خواهند کرد. 🟢 ملاحظات: ۱. در این سیستم، نباید فقط بر روی تربیت دختران تمرکز کرد و نباید از تربیت دختران غافل شد. ۲. برنامه تربیتی باید بر اساس اصالت انتخاب متربی پیش برود، نه توقعات مربیان و مسئولان. به بیان دقیق‌تر، باید توقع مسئولان و مربیان این باشد که متربیان بتوانند خودشان برای تمام ابعاد زندگی و کارهای‌شان (از جمله نوع پوشش) تصمیم بگیرند: {إِنَّا هَدَیۡنَـٰهُ ٱلسَّبِیلَ إِمَّا شَاكِرࣰا وَإِمَّا كَفُورًا} [سورة اﻹنسان: ۳] ۳. اگر امروز برای شروع چنین کانونی نیرو و امکانات کافی ندارند، از امروز برای دست‌یابی به این مقدمات تلاش کنند، تا بتوانند به تدریج در سال‌های آینده بر سر سفره سعی و کوشش امروزشان بنشینند. ۴. در همه‌ي توصيه‌ها و راهنمايي‌ها، توصيه جدی به محبت می شود. متدينين بايد ياد بگيرن که به مردم عشق بورزند؛ همچون رسول گرامي اسلام که با محبت کردن مردم رو اسير خودشون کرده بودند. اين بالاترين توصيه‌اي است که به هر شخص و گروه فرهنگي و تربيتي و بلکه به هر متديني ميشه کرد. 📝 نوشته شده توسط استاد دین پرست 🔹 @hijab213 🔹