سبک های هنر های رزمی ایستاده یا ضربه ای اصولا به هنرجو یاد می دهد که در حالت ایستاده (حالتی که روی پاهایش ایستاده است) چگونه با استفاده از بلوکه کردن، ضربات پا، مشت، زانو و آرنج از خود دفاع کند. درجه ای که هنرجویان هر یک از این جنبه ها را یاد می گیرند، به سبک، زیر سبک و مربی خاص بستگی دارد. بنابراین، بسیاری از این سبک های ایستاده جنبه های دیگر مبارزه را نیزآموزش می دهند، اگرچه هدف اصلی شان محسوب نمی شود.بعضی سبک های ضربه ای شامل موارد زیر است: بوکس کاپوئرا (Capoeira) کاراته کیک بوکسینگ کونگ فو موی تای تکواندو تانگ سودو (Tang Soo Do) سبک های مبارزه زمینی و گلاویزی تمرکز اصلی سبک های گلاویزی در هنر های رزمی این است که به هنرجو آموزش داده شود که چگونه حریف خود را به زمین بزند و یا به جایی بکشاند که بتواند به وضعیت غالب و تسلط دست یابد و در انتهای مبارزه بتواند حریف را ناکار کند. بعضی سبک های گلاویزی شامل موارد زیر است: جیوجیتسوی برزیلی کشتی کچ (کشتی کج) جیوجیتسو سامبوی روسی سومو (Sumo) کشتی سبک های زمین زدن و پرتابی مبارزه همیشه از حالت ایستاده شروع می شود. تنها روش قطعی برای کشاندن مبارزه به زمین، به کار بردن تکنیک های زمین زدن و پرتاب کردن حریف و جایی که این تکنیک های پرتابی از آن نشات می گیرد، است. توجه داشته باشید که تمام سبک های گلاویزی قدیمی، تکنیک زمین زدن را نیز آموزش می دادند و بیشتر این سبک های پرتابی گلاویز شدن را یاد می دهند. بنابراین، اشتراکات قابل توجهی دارند. اگرچه تاکید اصلی این سبک ها روی تکنیک های زمین زدن است. بسیاری از سبک های پرتابی شامل موارد زیر است: آیکیدو جودو هاپکیدو (Hapkido) شوای چیائو (Shuai Jiao) سبک های وابسته به سلاح